পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৫৬৪

बोथायाँ महाश्र्खताविलाप । 84৩ तायेवाव्ममरणाय स्पृहयन्ती, (व) मृतस्यापि सर्वात्मना ह्रदय प्रवेष्टमिवेच्छ्न्ती, (ण) करतलेन कपोलयोराश्यानचन्दन-क्षेतजटामूले च ललाटे निहित सरस विसयोश्वासयोमलयज रम-लव-लुलित कमलिनी पलाशावगुण्ठिते च `हदये पराऋश्लेी, (ष) “पुण्ड्रोक्तः । निष्ठ रोऽसि, एवमप्यार्त्ता न गणयसि। माम 'इत्य पालभमाना मुहुमुडुरेनमन्वनथम , सुहुमु डु पर्ययचुम्बम सुइसुइ (7) कण्ठ ग्टहीत्वा व्याक्रोशम (स) । “श्रा पापे ! त्वयापि मतप्रत्यागमनकाल यावदस्यासवो न रक्षिता ” इति तामेकावलीमगहयम । "अयि भगवन । प्रसँौद, SSASAS SSAS SSAS SSAS SSASAS SSASMMMS SSSSSS - ہیم۔م۔مہیں- ہمہ۔ भाभरण रपि ममालङारीरपि प्रसृतानि निर्गतानि विमखमणिकिरगण एवाश्र णि वैभ्यस्तषां भावसया हेतुना प्ररुदिमैरिव कुमारोकेन क्रन्दितरिव सझिरुपेता भहम्। अत्र निरङ्गकेवखरूपकक्रिवीत्र्यचबीरङ्गाङ्गिंभावेन सङ्घर । एतेनाचेतनानामपि विखापाचरादौनां शोकसूचनेन सचेतनाया खस्या शीकातिशय सूचित । (व) तदिति । तस्य कुमारस्य औवितार्थैव औवमलाभायेष चात्ममरषाय रूप इयम्ौ खखषु वाञ्छ्लैौ विधिसमौपे विनिमयप्रकारेणति भाव । भव क्रियीत्मघाखङ्गार । (ग) स्वतखति । सर्वातना सव प्रयत्रेन मृतस्यापि कुमारस्य झदय प्रवेष्ट मिच्छनौव । क्रियीत्ग्रेचा। (ष) करैति । करतलेन निजपाणिना कपोलयी कुमारस्य गण्ड़यी भाझानेन शुष्क ण चन्दनेन * तानि अटान मूलानि यझिन तादृशै कुमारस्य ललाटै च तथा निश्तिानि तापशान्ताथ कपिञ्चलेन रह्यापितानि सरसानि भाद्रणि विसानि मृणालानि यर्योख्तयो अ सयी कुमारख खान्धयीष तथा मलयणरसस्य चन्दनद्रवस्य खव विन्दुभि लुलित लाब्कृित यत् कमखिनौपलाण पद्मिनौपव तेन अवगुण्ठिते भाच्छादिते हदये कुमारस्य वचसि च पराम्रशन्ती स्य शन्तौ अहम् । (स) पुख्रीकेति । उपालभमाना तिरख,र्वाणा । एन पुण्डरीकम्। अन्चनयम् अनुनौतबती। व्याक्रोग्रम् उर्थव्य लपम् । জলবিন্দু বর্ষণ করিতেছে , আমাব অলঙ্কার হইতে নিৰ্ম্মল মণিকিরণরূপ অশ্রু নিৰ্গত হইতেছিল তাহতেও বোধ হইতেছিল যে সেট অলঙ্কাবগুলিও যেন কাদিতেছে। (ব) র্তাহার জীবনলাভেব নিমিত্তই যেন নিজের মবণ ইচ্ছা করিতেছিলাম। (শ) তিনি মরিয়া থাকিলেও সৰ্ব্বপ্রকাবেই যেন তাহার হৃদয়ে প্রবেশ করিতে ইচ্ছা কবিয়ছিলাম। (ঘ) র্তাহার জটাসমূহের মূলদেশ শুষ্ক চন্দনে শুভ্রবর্ণ হইয়াছিল স্কন্ধয়েব উপরে দুইটী আৰ্দ্ৰ মৃণাল স্থাপিত ছিল এবং চন্দনবিন্দুশাস্থিত একটা পদ্মপত্রদ্ধাবা বক্ষ স্থল আচ্ছাদিত ছিল , আমি করতলম্বারা তাহার গগুগলে সেই ললাটে সেই স্কন্ধযুগলে এবং সেই পক্ষ স্থলে আমর্শন করিতে ছিলাম। (স) "পুণ্ডরীক । তুমি বড়ই নিষ্ঠুর যেহেতু—তোমাব শোকে আমি এইরূপ যাতন ভোগ করিতেছি তথাপি তুমি আমাকে গণনাই করিতেছ না এইভাবে তিরস্কার করত আমি বার বার তাহার অনুনয় করিয়াছিলাম বার বার চুম্বন করিয়াছিলাম এব বারংবার র্তাহার কণ্ঠ ধারণ করিয়া উচ্চৈ স্বরে রোদন করিয়াছিলাম। (হ) আ পাপিষ্ঠে ! একাধলি । । (१) झषित् इवापि िितर्नाति झषिषु शषे शिखति ।