Vo দেবনিকেতনে । eयष्ठिभांब *iां८नतं*ग्नि हानिङ कब्रिब्र! ठ९७थङि मित्रैौकन कद्विब्रा ब्रश्८िणन । श्रृंखप्ने ऋक्लिङ्गा८नज । حسيسينسيسيبيسييس صحيحهنه কপালকুণ্ডলা নিতান্ত ভক্তিপরায়ণা। বিবদল প্রতিমাচরণ क्लाङ श्रेण ८नषिद्मा ईोडा श्रेष्गन :-७द१ अबिकान्त्रीप्क नवान निcणन । अविकांग्रैौ७ दिवश्च इहे८लन । कश्रिणन,
- ५धन निक्रश्fiब्र । ५९न श्iङिषांख्र ८एठांषiब्र शृश्ं । श्iङि শ্মশানে গেলে তোমাকে সঙ্গে সঙ্গে যাইতে হইবে । অতএব निःश्रiएक क्लब्न ।'
সকলে নিঃশব্দে চলিলেন। অনেক বেলা হইলে মেদিনীभूहद्रङ्ग •एपंच्मानिग्रा फैणश्ठि श्हेप्णन। उभम अधिकागै विलाग्न হইলেন। কপালকুণ্ডলা কাদিতে লাগিলেন। পৃথিবীতে cष छन जैोदोन्न ७कमाल्न श्शु९ cन दिमाग्र इछेtङ८छ । অধিকারীও কঁদিতে লাগিলেন। চক্ষের জল মুছয়া কপালকুণ্ডলার কাণে কাণে কছিলেন, “মা ! তুই জানিস পরমেশ্বब्रैौब्र थनांटम cछांद्र नखारनग्न श्र८र्थं श्रडाय माहे । श्छिलैौद्र ছোট বড় সকলেই তাহার পূজা দেয়। তোর কাপড়ে যাহা *नःि। प्रिं ब्रांझेि ठांश cङांद्र चाभैौद्र निकछे निम्न ८ठां८क नादौ कङ्गिा ब्रिाड बनिन्।–नड़ान नजिब्रो भष्म कन्।ि” অধিকারী ঐট্ৰলিয়৷ ষ্টাদিতে কঁাদিতে গেলেন। কপালকুওলাও কঁদিতে কঁাদিতে চলিলেন। ইতি প্রথম ও সমাপ্ত।
