পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/১৩৫

११४ कादम्बरो पूर्वभागे उत्क्ान्तमिव तस्मिन् वर्षॆ तदालीकग्-भीवानां (१) शुककुखानामसुभि (च) । किमित्रुष्टि दुष्कुरमुकुरुण्ङ्ख्यामु ? यत स तमनेक ताल-तुङ्गमञ्चइष-शाखाशिखरमपि संोपार्ने रिवायत्न नौव पादपमारुह्य ताननुपजातीत्पतनशीन्, काखि दख्यदिवस-जातान् गभचक्कवि पाटलान् शाखाली-(२) कुसुमशङ्कामुपजनयत , कोश्वि दुद्विद्यमानपचतया नलिन ( ) स वक्तिकानुकारिण , काच्चिदकफलसदृशान्, काँखिल्लोहितायमान चञ्चकोटीन् ईषडिघटित दलपुट-पाटलसुखाना कमल (च) उत्क्रान्तनिति । असृमि प्राण उत्क्रान्तमिष उउँौननिव । भत्र क्रियीत्प्रेचालडार । (क) किमिवेति । भकरुणानां निइ यानां जनानां किमिव दुष्कर किमपि नेत्यथ । अतएवात्रार्था पतिरखडार । स जौण शवर । अनेके ये ताखा करतखध्वनयखदतु,कमुञ्च क्रमेणेहाँब क्रियमाणा करतल ध्वनधी यावदूह यान्ति तावदुद्यमित्यथ भथवा परपरोपरिखापितानेकताखतरुसमानीञ्चमित्यथ भध मेघ कषन्ति विलिखन्तौति धधड्षाणि सव कूलाभकरौषेषु कष दृति खुश शाखाशिखराशि विटपाग्राणि यस्य तम् सोपानरिव चारीहर्षरिव भाराच्ण खात् सीपान मियमर । यत्र जात्युत्ग्रेघालडार । गभ ख सथीनिर्गतख श्व पख या इवि कन्तिस्तया पाटखान् त्र तरसावर्णान् भतएव ग्राह्मलौकुसुमख श्रद्धां खषु धमम् उपजनयत कुव त । भत्र पदाथ हैतुककाव्यखिङ्गसडौपाँ धान्तिमानखड़ार । उद्भिद्यमानौ किञ्चित्प्रकाशमानौ पचौ येषां तेषां भावस्तया नखिनानां पद्मानां सवति का नवदखानि सवति का गवदल मित्यमर अनुकुवन्ति ये तान् । अत्रार्थी उपमा खडार । चक फलसदृशान् अचिरजाततया रक्ताक फखतुल्यकान्तैौन् । अत्राप्यार्थी उपमा । भालोहिता लीड़िता अबन्तैौति लोहितायमाना ५लावण चञ्च.नां क्षीटय चग्रभागा चैषां तान् बतएष ईषद्दिघटि"रड्यधिकचित दृष्णपुटं पुटकाकारदल पाटलानि त्रतरतानि मुखानि भग्रर्दशा येषां तेषां कमलमुकुलानां प्रौढपद्मकखिकानां श्रिय ग्रीभाम् - - جہ-سی"عہیہ পাইয়া মাংসের লোভে সেই কিবাতগণ হইতে বিচ্ছিন্ন হইয়া সেই শান্মলীবৃক্ষের মূলে কিয়ৎ কাল বিলম্ব কবিল তাহার পর কিরাতসেনাপতি অন্তহিত হইলে সেই বৃদ্ধ ব্যাধ আমাদের আয়ু যেন পান করত ক্রোধে রুধিববিন্দু উপস্থিত হওয়ায় আরক্তবর্ণ এবং পিঙ্গলবর্ণ ক্রযুগলেব পরিবেষ্টনে ভয়ঙ্কব দৃষ্টিদ্বাবা শুকপক্ষিগণের বাসাগুলি যেন গণনা করিয়া Jেনপক্ষীর স্থায় পক্ষীর মা সভক্ষণে অত্যন্ত অভিলাষী হইয়া আরোহণ করিতে ইচ্ছা করিয়া অনেকক্ষণ যাবৎ সেই শান্মলীবৃক্ষের মূল হইতে অগ্রপধ্যস্ত দর্শন করিল। (ক্ষ) সেই সময়ে তাহাকে দেখিয়া ভয়ে শুকপক্ষিগণের প্রা। যেন উড়িয়া গেল। (ক) নির্দয় ব্যক্তিদিগের জগতে দুষ্কর কি কাৰ্য্য আছে ? যেহেতু উপরের দিকে পর পর অ নক করতলধ্বনি করিলে সেই ধ্বনি যত দূর উৰ্দ্ধে যায় সেই শান্মলীবৃক্ষ ততদূর উচ্চ ছিল এবং তাহার শাখাসমূহের অগ্রভাগ মেঘম্পর্শী ছিল , তথাপি সেই ব্যাধ সোপানদ্বারাই যেন অনায়াসে সেই বৃক্ষে আরোহণ করিল , তাহার পর যাহাঁদের উড়িবার শক্তি জন্মিয়ছিল ন। এইরূপ শুকশাবকদিগকে ফলেব স্থায় একটা করিয়৷ সেই বৃক্ষের শাখার সন্ধিস্থান হইতে এবং কোটরেব অভ্যন্তর হইতে ধরিতে লাগিল, আর মারিয়া ভূতলে ফেলিয়া দিতে (१) तदाखीकभौतानां । (२) शाखालि । (३) नलिनौ ।