পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/১৬৯

to s वादब्बरो पूर्वभागे मादधानम्, (प) अतिचपलानामिन्द्रियाश्वानाम (२) बत संयमण रष्जुभिरिवातताभि कण्ठनाडीभिनिरन्तरावनचु-(२) कश्वरम्, ससुचत (३) विरखाखि-पञ्चरन, अ सालम्वित धवल-(8) यन्त्रीपर्वोतम्, अनिल-(५) वश-जनित-तशु-तरङ्ग भङ्गम् उत्झवमाग नवऋषाखमिव (५) मन्दाकिनीप्रवाहम् अक्षशुषमङ्गमुद्दचन्तम् (फ) अमल स्फटिक शकख-घटितमच (७) वलयमत्यज्ज्वल (८) खल सुप्ताफल प्रथित सरखतौ हारमिव चलदङ्गलि-विवरगतमावत्त यन्तम्, अनवरत-भ्रमित-तारका --~ * (फ) अतौति। इत प्रश्वत्यङ्गविशेषशानि । दृद्रियाण्ीव अश्वा विषयान् प्रति प्राणिनामाकषणादिति भाव कठीपनिषद्य यथा- द्रियाणि रुयानाशुविषर्यासोंधु गीचरान् । तेषाम् भन्तम ध्ये सयमनरज्जुभिरिव वन्धन रश्मिभिरिव प्रातताभिवि सौर्णाभि करणलाड़ौभिगैखर्दशख्यशिराभि निरन्तर घन यथा स्यात्तथा चवगङ्गा सण्वङ्गा कन्धरा यौवा यव तत् । अत्र निरङ्गकेवलरूपकजात्युत्ग्रेचयीरब्राब्रिभावेग सडर । समुव्रत मांसादिचयात् समुबवत् दृश्यमान विरलम् थघनम् भखिपञ्चर यत्र तत् । भ से खान्ध थाखग्बित लग्वमान धबख यज्ञोपवैौत यत्र तत् । भतएव च नलवशेन वायुवशेन जनित तनूनां ज्ञद्राणां तरङ्गाणाम् ऊचौंथा भङ्ग कौटिख्य वक्रता यअिन्। तम् तथा उत्प्लवमान अलीपरि सतिष्ठमान जब स्वणाल यझिन् तम् मन्दाकिन्छा गद्वाया प्रवाइनिव चकशुष निर्यलम् अङ्ग देहाबयवम् उदइन्त धारयन्तम्। अत्र ताढायकुटिलततुतरङ्गसइयम् अन्त्रिपक्करम् जलीपरिप्लवमाननवरुणाखसडशच यज्ञोपवीतमित्युपमाखडार । (ब) भमलेति । चत्युज्ज्वल खा,ल मुक्ताफखयथित सरखत्या वाग दैव्या हार कण्ठमाखामिव चलन्तीनां मालागुटिकाकध ऐन चञ्चलौभूतानाम् भङ्गलौनां विवरगत रन्ध स्थितम् भमल खच्छ स्फटिकानां शकल खण्ड धटित लिर्षितम् षषषखय जपमाखाम् चाषतयन्त क्ामेष संख्याविशॆषपूरणात् धमयन्तम् चतएव षणवरत भमित प्रवहनामकवायुना ध णि त तारकाचक्र नचब्रचक्र यषिान् तादृशम् धपर द्वितीय भ्र व तदाख्य नचत्रविशेषमिव खितम् । यथा चिरखिरयोरुभयोभू, वनचवयीम ध्यवड़ नषत्रचक्र प्रवइवायुना निरन्तर घण्टा ते तथा उपविष्ट न खिरतरेण मुनिना वामइरताग्रखापिता सप्तटिकमाखा जपसख्यारचणाय निरन्तरनङ्ग खौमि परिचालितेति साइखन्। तथा च सूर्यसिङ्घान्त- .م.می তাহার উপরেব হাড় দু’খানা ও নাক খুব উচু ছিল, নয়নের তারা অত্যন্ত উগ্র এবং লোম গুলি জীর্ণ ও বিরল (খুব ফাকু ফাক) ছিল, দীর্ঘ রোমরাজি উৎপন্ন হইয়া কৰ্ণবিবর আবৃত করিয়ছিল এবং শ্মশ্ৰসমূহ (দউ) নাভিপৰ্য্যন্ত পতিত হইছিল জাবালি এই ভাবের মুখমণ্ডল ধারণ কবিতেছিলেন (ফ) আর অত্যন্ত চঞ্চল ইন্দ্ৰিয়রূপ অশ্বগণকে অভ্যন্তরে বন্ধন করিয়া রাখিবার রজুর স্তায় বিস্তৃত শিরাসমূহ তাহার গ্রীবাদেশ ঘনভাবে পরিবেষ্টন করিয়া রহিয়াছিল, পাশ্বের বিরল অন্থিপঞ্জর উচু হইয়াছিল এবং শুভ্রবর্ণ একটা যজ্ঞোপবীত স্বন্ধদেশে লম্বমান ছিল , সুতরাং বায়ুবেগে ক্ষুদ্র ক্ষুদ্র তরঙ্গগুলি বক্র হইয়া গেলে এব জলের উপরে একটা নূতন মৃণাল ভাসিতে থাকিলে গঙ্গার প্রবাহ যেরূপ দেখা যায়, জাবালি সেইরূপ অঙ্গ বহন করিতেছিলেন। (ব) অতিশয় উজ্জল ও বৃহৎ যুক্তাসমূহে এথিত সরস্বতীর কণ্ঠহারের (१) इन्द्रियाणाम् । (९) संबद्ध । (२) उव्रत । (४) अवखन्वित खग्वियग्री । (५) वायु । (५) जानवयाखमिव । (७) घटिताच । (८) सृव्ज्वख ॥ مادہ بسی۔ مہبی عبر