পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৩২৭

३°ई कादम्बरी पूर्वभागे ववणपुट घटित धवखदन्तपत्रण (१) उाष्ट्र-बच्च मौखि-कलापेन, धवल-चन्दनखासक-खचित-भुजोरुदण्डेन, बच्चास्धेिनुकेन, अन्धू-द्रविड-सि इलप्रायेण सेवकजनेन, (ख) आख्यानमण्डपगर्तन च यथोचितासनोपविप्टन प्रसारयता दुरोदरक्रीडाम्, अभ्यस्यताsष्टापदव्यापारम्, आस्फालयता परिवादिनौम, आलिखता चित्र फलके भूमिपारूप्रतिविम्बम, आजभ्रता काव्यगोष्ठीम प्रातन्चता परिहासकथाम विन्दता विन्दुमतीम, चिन्तयता प्रह्रैलिकाम् भावयता नरपतिक्कत काव्यसुभाषि तानि पठता द्दिपदीम, ( ) ग्टम्लता कविगुणान, उतकिरता (२) पत्रभङ्गान्, श्राल ബ്സ്. مبہمعیہ ہیھمبے خبr.saمسپممس. ہیم مہمہv۔ कच्च पुटै घटित यीजित्र दन्तपत्र इतिदन्तनिर्मितपत्राकारमरण न तेन । दैणाचारार्श्व धामेककर्ण दन्तपबधारणमिति बीध्यम् । ऊर्त बी मौलिकलाप संसृष्टकैशपास्नी धन तेन । धवलशन्दलरह्यासको शन्दनचर्याभि खचितौ चिङ्गितौ भुजौ ऊरुदण्डौ च यस्य तेन । ऊरौ चन्दनचर्चापि देशाचारात् । बड़ा कटौदैशेपु सयता भसिधेनुकान्छुरिका येन तेन । कुरिका चासिधेनुका यमर । अन्ध द्रविड़सि खाम्ततद्देशैया प्राया थडुखा थविान् तेन । सेवकजनेन भिन्नभिन्न `शौधराजगणशरीररचिलीकेन । अधिष्ठितमिति वच्यमाण क्रियापदस्य कर, पदमेकमेतत् । (ग) थारह्यानेति ! इतस तौथान्तपदानि साभन्तलीकैनेति वछ्यमाणस्य विशेषणानि । आस्थानमण्डपगतेन सभाग्टइरिथनन ! दुरीदरक्रौडां दा तखलाकोष्ठ प्रसारयता विस्तारयता । भष्टापदव्यापार शारिफखनिचेपकार्यम् बभ्यस्यता पौण पुन्य'ज कुव ता । भ्रष्ट॥पदं यारेिफलि मित्यमर । परिवाद्निौ श्वप्नस्त्रीविशिष्टां बौणाम् चास्फा खयता वादनेन स्यन्दयता । भूमिपाखस्य राशस्तारापौड़स्य प्रतिविब्बम् यालिखता मतिादीतनाथ चित्रयता । काव्यगीष्टी काव्याखापम् आवध्रता कुव ता । गोष्टी सभायाँ सलापे दृति विश्व । आतन्चता बाडुह्य न कुव ता । विन्दुमती प्रागृशखचणां (२९ पृष्ठाखटौकाय) विन्दता खभमानेन अपरेण पृच्ह्यमानां एखतेत्यथ । प्रईखिका मम्बुझलचणाम् (२२ पृष्ठाखटीकायाम्) । नरपतिना तारार्पौड़न छातानि यानि काव्यरुपाणि सुभाषितानि सुन्दरवाक्यानि तानि भावयता मनोइरतया चिन्तयता । विपदीं पदइयात्मिकां गाथाम् । कवेगु णान् ततकाव्य দেখাইতেছিল দেদীপ্যমান তীক্ষ্ণ তরবারির কিরণে রৌদ্রকে ভয়ঙ্কৰ করিয়াছিল এক কর্ণে হস্তিদন্তনিৰ্ম্মিত পত্রাকৃতি অলঙ্কার ধারণ কবিয়াছিল চুলগুলি মাথার উপরে বধিয়াছিল শ্বেতচন্দনের লেপে বাহুযুগল ও উধ যুগল চিহ্নিত বরিয়ছিল এবং কটিদে ে একখান ছুী বধিয়াছিল, আর তাহাদের মধ্যে অধিকসংখ্যকষ্ট অন্ধ দশীয় দ্রবিডদেশীয় ও সি হলদেশীয় লোক ছিল (গ) এবং সভামগুপে বহুসহস্র খ্যক অভিষিক্ত সমন্তবাজগণ যথোপযুক্ত অ{সনে উপ বশন করিয়াছিলেন , তাহদের মধ্যে কেহ কেহ পাশার কোঠ পাতিতেছিলেন, কেহ কেহ বার বার পাশার ছক্‌ নিক্ষেপ কবিতেছিলেন, কেহ বীণা বাজাইতেছিলেন কেহ চিত্রফলকে মহারাজ তারাপীডের প্রতিমূৰ্ত্তি চিত্রিত করিতেছিলেন, কেহ কেহ কাব্যtলাপ করিতেছিলেন কহ কেহ পরিহাস কবিতেছিলেন কেহ বিন্দুমতী (কাব্যবিশেষ) শুনিতে ছিলেন কেহ প্ৰহেলিকার চিস্ত করিতেছিলেন কেহ মহারাজ তারপীড়কৃত কাব্যময় মনোহর বাক্যের ভাবন কবিতেছিলেন কেহ পিদিক পাঠ করিতেছিলেন, েহ কবির (i) স্বস্তিনাদৰন্দৰ। (২) দিী () उत्कीर्थता ।