পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৪৯৪

कथायाँ पुण्डरीकजमवत्तान्त । स तु जार्मोषदिहखाब्रर्वोत्-“बाले । किमनेन पृप्टन प्रयोजनम, अथ वौतुकमावेदयामि, श्रूयताम्-(ङ) अति खलु सकलत्रिभुवन प्रख्यातर्कोत्ति रत्युदरतपा (१) सुरासुरसिदछन्दवन्दित (२) चरणयुगली महामुनिदि व्यलोकनिवासी खतकेतुर्नाम (च) । तस्य च भगवत (३) सुरासुरलीकसुन्द्रो (४) ह्रदयानन्दकरम्, अशेषत्रिभुवनसुन्दरम्, अतिशयितनलकूवर रुपमासीत् (क्क) । स कदाचिद्दे वताच्च नकमलान्यचत्तुंमरावत-मदजल विन्दु बद्ध-चन्द्रक-शत रवचित जलाम, हर हसित-सितस्रोतसम्, () मन्दाकिनीमवततार (ज) । अवतरन्तञ्च त तदा कमलवनेधु सततसब्रिहिता कख वा तपीधनख पुत्र इत्यथ । भखा कुसुमनञ्चर्या समुत्सप न्। प्रसरन् असाधारण सौरभ व्राणढप्ति कारित्व यस्य स । (ख) स इति । यदि तव कौतुक वक्त ते तदा श्रावेदयामौत्यथ । (च) अस्तौति । सकले त्रिभुवने त्रिभुवनख सकलरह्यानेवित्यथ प्रख्याता कौत्ति थ स्य स अखुदारमति मच्हतपो यस्य स सुराणामसुराणां विडानां तट्ाव्यद्वथ्रीनिविशेषाणाञ्च द्वन्दं न वन्दित चरणयुगज थस्य च । दिब्यजीकनिवासी खर्गलीकरह्य । (झ) तस्र्यति । सुरासुरलीकर्योर्या सुन्दथ्र्थी रमण्यस्तास हृदयानन्दकरम् श्वशेषे त्रिभुक्ने त्रिभुवनस्य सकखख्यानेषु सुन्दर सव भ्य सुन्दरमित्यथ तथा प्रतिशयित भतिक्रान्त नरजकूवरस्तदाख्य कुवंरपुत्रस्तदौधरूप यैन तत् तादृशम् । श्रासोदित्थतौतनिर्दे शैन वार्डक्धादिदानौ तादृश रुप नास्तौ त सूचितम् । (ज) स इति । स श्वेतकेतु । देवतानामञ्च नाय कमजानि पद्मानि उज़त मुर्तीलयितुम् ऐरावतस्य अखे भवगाहमानस्य इन्द्रहस्तिन मदजलविन्दुभिब ड्रमुत्पादित यच्चन्द्रकशत जलोपरि प्लवमान वि वधवण जाञ्चख्यमनु কোন তপস্বীর পুত্র ? এব ইনি যে পুষ্পমঞ্জৰাটী কা দিয়াছেন উহা কি গাছের ? উহার গন্ধ সকল দিকে ছড়াইয়া যাইতেছে এব আমার মনে বড়ই কৌতুক জন্মাইতেছে। কারণ, এরূপ গন্ধ পূৰ্ব্বে অব কখনও আম্ৰাণ করি নাই তাই আমার নাসিকাব অত্যন্ত তৃপ্তি জন্মাইতেছে। (ঙ) তখন তিনি ঈষৎ হস্ত কবিয়া আমাকে বলিলেন—“বালিকে । এই বিষয় জিজ্ঞাসা কবীয় তোমার প্রয়োজন কি তথাপি যদি কৌতুক জন্মিয় থাকে, তবে বলিতেছি শোন— (চ) স্বৰ্গলোকনিবাসী শ্বেতকেতুনামে এক মহর্ষি আছেন তাহার কীৰ্ত্তিকলাপ, ত্ৰিজগতের সকল স্থানেই বিখ্যাত তপস্তীৰ-অতিবৃহৎ এব দেবগণ দানবগণ ও সিদ্ধগণ র্তাহার চরণ যুগলের সেবা কবিয়া থাকেন। (ছ) সেই ভগবান মহৰ্ষির রূপও সমস্ত ত্রিভুলের মধ্যে পরম সুন্দর ছিল , সে রূপ দেবলোক ও দানবলোকের রমণীগণের হৃদয়ে আনন্দ জন্মাইত , এমন কি কুবেরনন্দন নলকুবের রূপকেও পরাস্ত করিয়াছিল। (জ)_তিনি দেবতাপূজার (१) षष्ति त्रिभुवनप्रख्यातकीति रत्युदारतथा । (२) सुरसिद्धहन्द सिsइन्दमौखिलखित । (२) तख अगवत । (४) सुरखीकसुन्दरौ सकखलीकसुन्दरी । (५) हरइसितखीतसम् इरहसिततीयाम् । ६३