পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৫৩০

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

कथायाँ पुण्डरीकाकपिञ्जलयोतििप्रलुप्ती । ५२३ खल पदेशकाल , समतिक्रान्ती धेय्र्यावसर, गता प्रतिस ख्यानवला, अतीती ज्ञानावष्टभसमय (न) । केन वायन्यं नास्मिन समये भवन्तमपहायोपदेष्टव्यम्, उग्झाग'प्रष्वतिनिवारण वा करणीयम, कस्यान्धस्य वचसि मया ख्यातव्यम्, की वाऽपरस्रुवत्समी मे जगति बन्धु (प) । किं करोमि यश्व शक्तीमि निवारयितुमात्मानम्, ह्रयमनैन'व चऐन भवता दृष्टा दुष्टावस्था, (१) तद्गत इदानीसुपदेशकाल (फ) । यावत् प्राणिमि तावदस्य कख्यान्तोदित-द्दादश-दिनकर किरणातप-तीत्रस्य मदनसन्तापस्य प्रतिक्रियाँ क्रियमाणामिच्छामि (ब) । पच्थन्त इव मऽङ्गानि, उतक्ाय्यत इव हृद्यम् झ ष्थत इव दृष्टि , ज्वलतीव शरीरम् (भ) । अत्र यत् प्राप्तकाल तत् करीतु भवान” इत्यभिधाय तूष्णीमभवत् (म) । विद्यन्त । एतेनेदानौ प्राणगमनेऽपि न चातितिम् । धीर्यस्य षवश्वर चावलश्वमक्षाल । प्रतिसंख्यानवेजा सदसविचनसय । ज्ञानस्य भवष्टम्भसमय अवलम्बनकाल । (प) वञ्चस्वि खातब्य काक्यालुखाणि प्रवन्ति तव्यम् । तत्र छ्तुमाच् वा इत्यादि । (फ) किमपि । दुष्टावस्या दुइ था कामावेशवशादचेतनवब्रिष्यन्दमवख्यानम्ं। (ब) यावदिति । प्राणिमि जौवामि । कल्पान्त प्रलयकाले उदिता ये इादश दिनकरा सूर्याप्त षां किरणातपवत् मय खसन्तापवत् तौत्रस्य । प्रतिक्रियामुपणम क्रियमाण त्वय व विधीयमानाम् । अन्यथा न प्राणिर्मौति भाव । अत्र लुीपमालद्धार । (भ) तौव्रतापसम्यके हि वस्त ला पाकक्वाथदाइज्जस्जनारळयाश्रुतस्रोऽवस्था सम्भवन्ति मदनतौव्रतापेन क्रमा दातमनस्ता सर्वा प्रदश धितुमाइ पच्यन्त इत्यादि । स्र व्यते दह्मते । सव व्र मदनतापेनेति यौव्यम् । প্রাণ বাখিবার জন্ত যত্ন করিতেছি না তথাপি কোন প্রকবে এইভাবেই সে প্রাণ রহিয়া যাইতেছে, উপদেশের সময় অতিপূৰ্ব্বেই চলিয়া গিয়াছে , ধৈর্য্য অবলম্বন করিবার সময়ও অতিক্রম বরিয়াছে সদসং বিবেচনা কবিবার কাল ও গিয়াছে এব জ্ঞান অবলম্বন করিবার সময়ও অতীত হইয়া ে। (প) এ সময়ে তুমি ভিন্ন অন্ত কোন ব্যক্তি আমাকে উপদেশ দিবে ? কে ই বা অসৎপথপ্রবৃত্তি হইতে নিবারণ করিবে ? আমিই বা অন্ত কাহাব বাক্যের অধীন থাকিব ? এই জগতে তোমার তুল্য অন্য বন্ধু আমার কে আছ ? (ফ) কি করিব কিছুতেই যে মনকে নিবারণ করিতে পরি–ে ছি না , এখনই ত তুমি আমাব এই দুরবস্থা দেখিয়াছ , সুতরা এখন উপদেশের সময় গিয়াছে , (ব) সুতবা যতকাল বঁচিয়া আছি তাহার মধ্যে প্রলয়কালীন উদিত দ্বাদশ সুৰ্য্যের কিরণসস্তাপের গুণয় অত্যন্ত BB gg DDDBBBB BBBB BB BB BBD DzS BBS SS BBBBB আমার অঙ্গগুলি যেন পাক পাইতেছে, হৃদয় হইতে ধেন কী বাহির হইতেছে, চোখ যেন দগ্ধ হইতেছে এবং শরীর যেন জলিতেছে। (ম) অতএব এখন যাহা উচিত, তুমি তাহাই কর এই কথা বলিয়া পুণ্ডরীক নীরব হইল । (१) हृष्टावख्या अवरझा दृष्टा ।