পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৫৬৫

ቧ¢s कादब्बरी पूर्वभागे प्रत्युज्जीवयेनम” इति सुडुसुइ (१) कपिञ्चखस्य पादयोरपतम । सुडुसुइश्व (२) तरलिका कण्ठे ग्य्होत्वा प्रारुदम (ह) । प्रदापि चिन्तयन्ती न जानामि तसिमन् काले कुतस्तान्धचिन्तितान्यशिचितान्धनुपदिष्टान्यदृष्टपूर्वाणि मे हतपुण्याया छपणानि चाटुसहस्राणि प्रादुरभवन् (च) }इतस्ततः। सलापा , कुतस्तान्यतिकरुणानि वेक्लव्यरुदितानि, अन्य एव स प्रकार (क)। प्रलयोर्बय इबोदतिष्ठचन्तर्वाष्यवेगानाम , जलयन्त्राणोवामुच्यन्ताशुप्रवाहाणाम प्ररोहा इव निरगच्छ्न् प्रखापानाम्, शिखरश्तानीवावधॆन्त दु खानाम , प्रस्रुतय इवोदपद्यन्त मृच्छ्'नाम.(ख) । (इ) चा इति । पापे ! एकावखि ! । यस्यासव पुण्डुरौकस्य प्राणा न रचिता मदागमनविज्ञापनातप्रक समाश्वासनेनेति भाव । तामेकावली परिवत्तित मदौय त हारम्। (घ) अद्यति । अदृष्टपूर्वाणि मयापि पूव मज्ञातानि । क्लपणनि द न्यसूचकानि । चाट् सहखाथि प्रिय प्रायीतिसमृद्दा प्रादुरभवन् मदाननादाविभू तानि भद्म चिन्तयन्तापि तन्त्र जानामि स्वरामीत्यथ । (क) बुत इति ! संजापा विखापैोझय ! व क्लब्यझदितानि शौकविह्रखतानिबन्धनरोदजानि । स प्रकार सा शोकप्रकाशावस्था भन्य एव सम्पूर्ण विजातौय एव तदिदानी तमुदाहतुमचमेति भाव । (ख) प्रलयेति । वाथवेगाना बेगवदछ,णामित्यर्थ प्रलयीर्षीय प्रलयकालीनतरङ्गा द्रव अन्तनयनयुगलाग्यन्तरा दुदतिष्ठन् उत्पन्ना एतेन वाष्पप्रवाइाणामतिख शल सूचितम् । भन्नुप्रवाध्याण जलयन्त्राणि जलीद्वगारयत्नायौव अमुच्यन्त नेत्राभ्यामिति शैष । एतेन पतनकाले अश्र यां शाधारल ध्वनितम् । अनयोरुत्पतिमुक्तिमैदैनापौन रुक्यम् । प्रखापानां विजापानां प्रराइा थड्रा नवनवप्रकारा इत्यथ मुताब्रिरगच्छन्। दु खानां शिखरणतानैौव एङ्गसमूह द्रव अवईन्त एतन दु खान पव तवदिशालत्व प्रत्यायितम्। मूच्छर्शन प्रसूतय सन्ताना भविछिन्नप्रसवा वीट्पद्यन्त एतॆन मुचुमु इमूर्च्छाभूदिति यझितम् । चत्र प्रत्यं बतवाक्य एव जाखुत्रः चालङ्कार । আমার ফিরিয়া আসিবার সময় পৰ্য্যস্ত তুইও ইহার প্রাণরক্ষা করিলি না এই বলিয়া সেই একলহরী মুক্তার মালা ছড়াকে তিরস্কাব করিয়ছিলাম। ভগবন! প্রসন্ন হউন ইহাকে জীবিত করুন এই কথা বলিয়া, বারংবার কপিঞ্জলের চবণযুগলে পতিত হইয়াছিলাম । বারংবার তরলিকার কণ্ঠ ধারণ করিয়া রোদন করিয়াছিলাম । (ক্ষ) অচিস্তিত অনভ্যস্ত অন্যকর্তৃক অনুপদিষ্ট এবং নিজেবও অজ্ঞাত সেক্ট সকল দু খহুচক করণবাক্য, কোথা হইতে যে পুণ্যহীন আমার মুখ হইতে সেই সময়ে নির্গত হুয়াছিল আজ চিন্তা করিয়াও তাহ শ্বরণ করিতে পারিতেছি না । (ক) সে বিলাপ কোথায় ? এব বিছবলতাবশত সেই অতিকরুণ রেদিনই বা কোথায় ? সে বকমটা যে তখন সম্পূর্ণ অন্তরূপ ছিল। (খ) তখন বেগবান অশ্রজলের প্রবল তবঙ্গই যেন নয়নের ভিতর হইতে উঠিতেছিল নয়নযুগল অশ্রু প্রবাহের জলযন্ত্রই যেন মুক্ত কবিয়া দিয়াছিল বিলাপের নূতন নূতন অন্ধুরই যেন নির্গত হইয়াছিল দুখের শতশৃঙ্গই যেন বৃদ্ধি পাইয়াছিল এবং মূৰ্ছার অবিচ্ছিন্ন সন্তানই যেন জন্মিতেছিল । (१) मुइ । (२) मुड़ ।