পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৬৪৬

कथायाँ कादम्वर्या खविकारजा चिन्ता । ६ ५ १ गते च तखिान् गन्धवराजपुत्री विसज्य सकल सखीजन परिजनच (१) परिमित-परिचारिकाभिरनुगम्यमाना प्रासादमारुरोइ । तत्र च शयनौये निपत्य दूर-(२) खिताभिवि नयनिष्टताभि परिचारिकाभिविनोद्यमान कुतोऽपि प्रत्यागतचेतना चेकाकिनी तसिान् काले “चपले । किमिदमारब्धम्” इति निग्टईौतेव लज्जया, “गन्धर्वा राजपुत्रि । कथमेतद्युक्तम् ?” इत्युपालब्धव विनयेन, "श्रय मसावव्य त्पबो बालभाव क्व गत” इत्य,पहसितव सुग्धतया, 'खरिणि ! मा कुरु यथेष्टमेकाकिन्धविनयम्' हत्यामन्त्रितैव कुमारभावेन, भोरु । नाय कुखकन्धकाना क्रम ’ इति गहितैव महत्त्वन, दुवि नौते । रचाविनयम्' इति तजितवाचारेण, ‘मूढ़ ! मदनेन (३) लघुता नीतासि' इत्यनुशासितैवाभिजात्यन, 'कुत SAAAAAA SAAAAA AAAA AAAASAAAA SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS ----- "جمہ "مبہ-- ASAAAAS AAAAA AAAA SAAAAA AAAAA (अ) गत इति । गन्धव राजपुत्रौ कादश्वरौ । प्रायनौये शय्यायां निपत्य स्रस्ताङ्गौ सतौ ख्यित्वा । विनयेन निधताभित.यौश्वतामि । प्रत्याग्रता पुनरुपखिता चेतना च तन्व यखा सा । चन्द्रापौड़द५गचण मीर एषांीिित भाव । है चपखे ! कादग्दरि ! । निग्टहौतेव निर्यातितेव । उपाखब्धव तिरख तेव । श्रथमसौ सोऽय मत्यथ चम्युत्पन्त्री यौवनकाखौयश्रृङ्गाररसानभिज्ञ बाखभाव भिशखभावस्तव क्क गत इति छात्बा मुग्धतथा गवागतेण मुग्धाख्यनाधिकाविशेषभावेन उपइसितेब मुग्धाभावेन वाखभावनिरासादिति भाव । मुग्धाम\इ साहित्यदपण - प्रथमावतौच यौवनमदनविकारा रतौ वामा । कधित। स्वदुष माने समषिकखजानतौ मुग्धा ॥ हे खैरिथि ! खच्छाचारिचि ! । चविनयम् चशिष्टब्यवहारम् । नायकेन सहाविनय कमुमइति न तत्र दोष इति द्योतयितुमेका किनौपद प्रयुज्ञाम् । कुमारभावेन कन्यकावखया चालछितेव भामन्बा उपदिष्ट ब ।। क्रमी रौति । मशस्य न चौदाय्य य । थविनयम् भशिष्टव्यवहारम् रच निवारय । भाचारेण सदावहारेण । भाभिजात्येन कौखिन्थन SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSASAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS ASA SSASAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS ছক্‌ বুঝিতে সুচতুর, চিত্রকার্ধ্যে শিক্ষিত এৰ স্বন্দরগ্রবন্ধ পাঠ করিতে নিপুণ—এইরূপ কতক গুলি কন্যাকে পাঠাইয়াছিল তাহারাও চন্দ্রাপীড়ের পশ্চাৎ পশ্চাৎ গিয়াছিল। (ঞ) চন্দ্রাপীড় চলিয়া গেলে, কাদম্বর সকল সৰ্থীজন ও পরিজনকে বিদায় দিয়া BBBB BBBBB BB DDD BBBB BBBB BBBBS BBB DDD DDD উপরে পতিত হইলে সেই পরিচারিকার বিনয়ুবশত নীরব হইয়া দূরে থাকিয়াই তাহার চিত্তবিনোদন করিতে লা গল তখন কো ও হইতে র্তাহার চৈতন্ত আসিয়া উপস্থিত হইল , তাই সেই সময়ে তিনি একাকিনী গুরুতর লজ্জা অনুভব করিতে লাগিলেন , কারণ— “চঞ্চলে । তুমি এ কি মারম্ভ করিয়াছ" এই কথা বলিয়া লজ্জা যেন তাহাকে স্বতন দিতে BBB S SBBBBBBB BBS B BBBB BBB DDBB S gB BB BBt DDD যেন কাদম্বরীকে তিরস্কার করিতে লাগিল। “তোমার সেই অনভিজ্ঞ বালস্বভাব কোথায় গেল ?" এই কথা বলিয়া মুগ্ধতা যেন তাহকে তিরস্কার করিতে লাগিল। “হে স্বেচ্ছাচারিণি। তুমি কেবল একাকিনী ইচ্ছানুসারে অশিষ্ট ব্যবহার করিও ন সম্বোধনপূর্বক এই কথা BBB DDDD BD BBBB BBBBB BB BBB S SBBBB S BBBBYDD gB (१) सकखसखौजनच । (२) थदूर । (३) मूढ ! निग्टप्रतां नदनेन ।