পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৬৪৮

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

कथायाँ कादम्वर्या खविकारजा चिन्ता । ६५३ लचितम्, पाखखित परिजन पखर्तौति नष्टचेतनया न दृष्टम् (ड) । खूखतुचयोऽपि तादृशी विनयच्युति विभावयेयु किमुतानुभूतमदनष्ठतान्ता महाखता सकलकलाकुशला सख्यो वा राजकुलसञ्चारचतुरो वा नित्यमिङ्गितन्न परिजन (ड) । ईदृशेष्वतिनिपुणतरदृष्टयोऽन्त पुरदास्य (ण) । सर्वथा हतासिा मन्दपुण्खा, मरष मेऽद्य श्क्ष यो न लष्जाकर जीवितम् । श्रुत्व' ं, वित्तान्तं किं वच्चत्धम्वा, ताती वा, गन्धवलीको वा । कि करोमि, कीऽत्र प्रतीकार , केनोपायेन रुखलितमिद प्रच्छादयामि, कस्य वा चापलमिदमेतेषा दुविनीतानामिन्द्रियाणा कथयामि, वा वानेन दग्धह्रदयेन। पञ्चबाणेन च खलु जानामि ग्टद्दीता गच्छामि (१) (त) । तथा तया च अपि । चतिदु खिता बधब्यादिति भाव । निदाँचिएयथा औदार्यशैनथा मया । महाश्वतायां सशीकायां लाइमात्मन पाणि ग्राहयिष्यामौ ति प्रतिज्ञया यदौदार्य जातमिदानीं पाणिग्राहणे तु तद्भश्ह्यतौति भाव । मन्दया मूढया मया । नष्टचेतनया विलुप्तविवेकयेत्यथ । (ढ) ख खेति । विगयच्युति मम धर्यखलनमित्यथ विभावयेयुत्व ध्यैरन्। अन्त्रित मनोभावसूचक कटाचादियरौरचेष्टा जानातौति इङ्गितञ्च । अब्रार्थापतिश्खङ्कार । (य) ईदृशेष्विति । श्र-त पुरदाख ईदृशेषु प्रेमचेष्टितेषु अतिनिपुणतरा प्रछातभाष बीथयितुमतिदचा दृष्टिर्यासां ता । सुतरां ता चपि मदौय त भावमबगता एवेति भाव । (त) सव थेति । खञ्चित धैर्यच्युतिम् प्रचक्कादयानि गोपयानौत्यथ । दग्ध द्वदय येन तेगानेन पच बादेन मदनेन ग्टहौता चाविष्टा झ गचछामि इति ण खलु जाणामौत्यन्वय । थत्र वितकाख्यभावी विषादभाव स्याङ्गमिति प्रेयी नामाखडार तथा न खलु जानामि इति बाक्यख वाक्यान्तरे प्रवेशेऽपि न गरि ततार्दोष मत्युत चमत्कारातिययदीतनाढ्गुण एव गभितत्व गुण क्कापि दृति साहित्यदप्रथात् । BBBBBBB BBB BBBB BS BB BBBB BBD D BB DD BBB BBB করিতেছে অমুদারতানিবন্ধন তাহারও অপেক্ষা করিলাম না এবং নিকটবর্তী সখীগণও লক্ষ্য করিতেছে মূঢ়তাবশত আমি তাহাও লক্ষ্য করিলাম না এবং পার্শ্ববর্তী পরিজনের ষে দেখিতেছে চৈতন্তলোপ হওয়ায় অ মি তাহাও দেখিলাম না। (চ) যাহারা স্থলৰুদ্ধি, তাহারাও আমার সেই ধৈৰ্য্যচুতি বুঝিতে পারে , মুতরা ষে নিজে কামবৃত্তান্ত অনুভব করিয়াছে সেই মহাশ্বেত, সকল কলাবিদ্যায় নিপুণ সখীগণ এবং সৰ্ব্বদা রাজকুলে বিচরণ করায় সকল বিষয়ে মুচতুর পংি জনগণ—ইহাদের কথা আর বলিব কি। বিশেষত অন্ত পুরস্থ দাসীগণের দৃষ্টি এইরূপ ঘটনায় বিশেষ নিপুণ । (ত) আমার পুণ্য অল্প তাই श्रांभि जकल ब्रकरभई ८१iझांप्र शिग्नांछि , श्रांछ जांभांब्र मब्रभहे भत्रण , किरु णञ्जांकब्र औदन ধারণ নহে , কারণ, এই বৃত্তান্ত শুনিয়া মা কি বলিবেন বাবাই বা কি বলবেন, আর গন্ধৰ্ব্বগণই বা কি বলিবে । এখন আমি কি কমি, ইহার প্রতীকার কি, কোন উপায়ে এই (१) दग्धष्ठदयेन बढईौता मच्छामि दृग्धछदया पचषाश्ग जचखानि ।