পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৬৭৬

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

कथायाँ कादम्वरीं प्रति मदलेखाचन्द्रापीड़योरालाप । ६८३ सन्दोइदोलामारोप्यतै" दृति (द) । खिस्वा च कञ्चित् काख छतप्रस्तावा "कथ राजा तारापेोड , कथ देवो विलासवती कथमार्यय शुकनास , कीदृशी चोज्जयिनी, क्रियत्यध्वनि सा च, कोट्टग भारत वर्षम्, रमणेो।यो वा मह्यलोक ” इत्यशेष पप्रचक्क (ध) । एवविधाभिखान्याभि कथाभि सुचिर खिल्वोत्थाय कादब्बरी केयूरक चन्द्रापीडसमीपशाथिन समादिश्य परिजनञ्च, शयनसौधशिखरमारुरोह (न) । तत्र च सितदुकूलवितानतखातीणं शयनीयमखश्चिकार । चन्द्रापीडीऽपि तखिनश्च व शिलातले निरभिमानतामभिरुपतामतिगभीरताच्च कादम्बय्यां , निष्कारणवत्सलताञ्च महाश्खेताया सृजनताञ्च मदलेखाया , महानुभावताञ्च परिजनस्य, षतिसमृद्धिश्च गन्धर्वा’राजलीकस्य, रम्यताञ्च किम्,रुषदेश्स्य मनसा भावयन् केयूरकेण सवाह्यमानचरण चत्रणादिव चत्रणदा चपिrtवान (प) । SSAAAAAS AAASASAAAAASAAAA *ہے۔ सन्द इदीलामारीप्यते कादस्वरौ सशयाकुला क्रियते । निद्दि टविषये पुननि बन्धन सशयोदयस्य खाभाथिकत्वा िित भाव । (ध) खिलति । क्वतप्रस्तावा जिज्ञासायां ग्टहौतावसरा मदलेखा । कथ कौडग्र इत्यथ । सा उज्जयिणैौ कियत्यध्वनि इत कियद्दूर इत्यथ । (न) एवमिति । चन्द्रापौड़ख समौपशायिन समैौपे शयितुमित्यथ । परिजनच सेवितु समादिश्यत्यन्वय । ग्रयनसीधख यिखरम् उपरितलम् । (प) तत्र ति । सित शूध यद्ऽकूलख वितान चौमवसनस्य चन्द्रातपस्तस्य तले चासौण पातित ব্যতীতও ইনি সমস্তষ্ট গ্রহণ কবিয়াছেন অতএব বাহিবের ব্যবহারের অনর্থক বাক্যে কেন আবার ইহাকে সন্দেহদোলায় আরোহণ করাইতেছেন। (ধ) তাহাব পর কিছুকাল থাকিয়া জিজ্ঞস কবিবাব প্রস্তাব কবিয়া মদলেখা এই সমস্ত জিজ্ঞাসা করিল—“মহারাজ তারাপীড় কেমন মহারাণী বিলাসবতীই ব৷ কেমন মাননীয় শুকনাস কিরূপ উজ্জয়িনী কি রকম এখান হখতে উজ্জয়িনী কত দুবে ভারতবর্ষট কেমন এব মৰ্ত্ত্যলোকই বা সুন্দর কি না।” (ন) কাদম্বরী এই রকম ও অন্তান্ত অনেক রকম কথাবাৰ্ত্তায় বহু সময় সেখানে থাকিয়া উঠিয় কেযুবককে চন্দ্রাপীড়ের নিকটে শয়ন করিতে এব পরিজনদিগকে র্তাহার পরিচর্য্যা করিতে আদেশ করিয়া শয়নেব অট্টালিকার উপরে যাইয়া আরোহণ করিলেন। (প) সেখানে শুভ্রবর্ণ পট্টবসননিৰ্ম্মিত চন্দ্রতপের নীচে একখানি শয্যা পতিত ড়িল, কাদম্বরী শয়ন করিয়া, সেখানিকে অলঙ্কত কবিলেন। চন্দ্রপীড়ও কাদম্ববীর নিরহঙ্কারত, সৌন্দর্ঘ্য ও গাম্ভীৰ্য্য, মহাশ্বেতার অকারণবাৎসল্য মদলেখার সৌজন্ত, পরিজনবর্গের উদার স্বভাব গন্ধৰ্ব্বরাজের অত্যন্ত সমৃদ্ধি এবং কিন্নরদেশের রমণীয়ত ভাবিতে লাগিলেন , এদিকে কেয়ূরক তাহার চরণযুগল সবাহন করিতে লাগিল—এই অবস্থায় চক্সপীড় সেই প্রস্তরখণ্ডের উপরে থাকিয়াই, ক্ষণকালের স্থায় সেই রাত্রি অতিবাহিত করিলেন।