পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৬৮৩

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

tê.o काट्ब्बरो पूर्वभागे मन्तर्वाहिरपि सेव सर्वाशानिबन्धनमार्सोत् (ठ)। तथाडि, तथयेन मानसेनासम्रा विरहदु खानुशयलग्नामिव पृष्ठत , छातमाग गमननिरीधाभिव पुरस्तात्, वियोगा कुलघ्नदयोत्कलिकावेशोत्चप्तामिव (t) नभसि, सम्यगालोकयितु वदन विरहा तुरमानसामिवावस्थितासुर खले, तामेव ऋगलोचनां ददर्श (ड) । क्रमेण च प्राप्य महाम्खेताश्रममच्छीदसरस्तौरे सब्रिविष्टमिन्द्रायुधखुरपुटानुसारेणेवागतमात्मख्कन्धावारमपश्यत् (ढ) । निवन्ति'ताशेषगन्धव'कुमारश्च सानन्दं न खड्रृं शङेन श्वविखयेन च स्कन्धावारवति ना जनेन प्रणस्यमानं स्वभवनं विवेश । सणप्रानिताशेषराजलोकच्च (२) व शम्यायनेन पत्रलेखया च सह “एव महाग्डता, एवं कादम्वरी, एव मदलेखा, एव तमालिका एव केयरक ” इत्यनय व कथया ہیہ-جرہ SSAS SSASAAA AAAAMAJ .م.م.م. (ठ) गच्छत इति । किच चख चन्द्रापीड़स्य । अन्तरन्त करणे सर्वासामाग्रानानाकाशायां निबन्धन कारणम् तथा वरिपि सर्वासामाग्राण दिभां निवन्धन निरीधहेतु । (ख) बहिनिरीधहेतुत्व प्रतिपादयितुमाइ तथाष्ट्रीति । तनाथेन कादश्वरीमथेन मानसेन चित्तेन हेतुगा नष्ठत् पश्चात् षखच बहिरुहदु ख तज धोऽलुश्चयोऽशुखरश्च तिग्र एतानि ससतामिष । एतेज दृष्ठतो निरीषंतुवि। मुझम्। भवैदनुगयी द्वेषे पञ्चात्तापानुबन्धयी । ति मेदिनौ । मनायेन मानसेन हेतुना पुरखादगत छाती मागैगमने निरीधी यथा तानिव । अनेण सणा खती निरीधहेतुत्वमभिहितम्। तन्प्रयैन मानसेन हेतुना नभसि थाकामे वियोगाकुख यदृद्रइय तत्र य उत्कलिकावेश उत्कण्ठाबिर्मावरतन उत्चप्तामिव । एतेनोपरि निरीध हेतुत्व प्रतिपादितम्। तथा तन्झयेन मानसेन छैतुना वदनम् आन्छानी मुख सम्यगालीकथितुम् उर रह्यले आन्मनी वचसि धबख्रितमिव विरहातुरमानसाँ स्वगलीचलां तामेव कादम्बरी ददश । वचखवख्याय धारणेन सब त एव शिरीषश्वश्चाड्लेन दिगन्तरॆषु निरीधर्झतुल्च सूचितम् । चत्र चतसषामिव क्रिधीत्वं चाषt मिधो निरपॆचतया संखटि । (ढ) क्रमेऐति । इन्द्रायुधख खोयात्रख खुरपुटानुसारैण खुरपुटचिज्ञानुसरणक्रमेण । खन्धाबारं सैन्वन्। AAAAAA AAAAS AAAAA AAAAMMAAA SAAAAASA SAAAAS AAAAA AMMAAA AAASS *- ASA SSASAS SSAS SSAS م۔ ہم عہ.یہ-میہ محسن ہبہ অন্ত করণের সকল আকাঙ্ক্ষার কারণ হইয়াছিলেন না কিন্তু বাহিরেও সেই কাদম্বরীই সকল দিক্‌ অবরোধের কারণ হষ্টয়াছিলেন । (ড) কারণ, চন্দ্রাপীড়ের হৃদয় একেবারে তন্ময় হইয়াছিল , সুতরা অসহবিরহদু থে কাদম্বী যেন অমুসরণ করিয়া তাহার পৃষ্ঠে সংলগ্ন হইয়াছিল সম্মুখের দিকে গমন করিবার পথ যেন অবরুদ্ধ করিয়াছিল বিবহাকুলচিত্তে উৎকণ্ঠ আবিভূত হইয়। কাদম্বরীকে যেন আকাশে নিক্ষেপ করিয়াছিল এবং সম্পূর্ণরূপে নিজের মুখ দেখিবার নিমিত্ত কাদম্বরী যেন বক্ষ স্থলে অবস্থান করিতেছিল—এইভাবে সেই হরিণনয়ন বিরহার্ভহৃদয়া কাদম্বরকেই দেখিতে লাগিলেন। (ঢ) ক্রমে মহাশ্বেতার আশ্রমে উপস্থিত হইয়া দেখিলেন—নিজের সেন্তগণ, প্রায়ুধর খুরের চিহ্ন অনুসরণ কতিয়া অচ্ছেদ সরোবরের তীরে আসিয়া অবস্থান করিতেছে। (৭) তখন সমস্ত গন্ধৰ্ব্বকুমারদিগকে ফিরাইয়া দিলেন, এদিকে সেনান্তর্গত সমস্ত লোকই আনন্দ, কৌতুক ও বিস্ময়ের সহিত নমস্কার করিতে লাগিল—এই অবস্থায় তিনি নিজের পটমগুপে (তাবুতে) প্রবেশ করিলেন। (१) थादेश्यचिप्तामिव । (९) सृचानितप्रत्यचौकृताशेष ।