পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৭২৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

e३४ कादङबरो पूब भागी वुढुबुदाईचन्द्र खण्ड़ खचितम्, सुत महिष रचणावतीण दिनवारावतारित शशिनेव विराजितशिखरम्, (घ) दोखायित श्रृङ्ग सङ्गि लोइश्रृङ्खलावलम्वमान घर्घर रव चीरघण्टया च घटित केसरि सटा रुचिर चामरया काञ्चनत्रिशूखिकया लिखित नभरतखम्, (१) (ङ) दूतस्तत पथिक पुरुर्षोपहार मागमिवावर्खोकयन्त ( ) महान्त रताध्वज दूरत एव ददर्श (च) । तदभिसुखद्य कच्चिदध्वान (३) गत्वा, (छ) केतकी सूचि षण्ड पाण्डुरेण

  • مستعمیم AMAAA AAAAS AAAAAMMSAS SSAS

छत दण्ड दखांशे मण्ड़न भूषण यस तमिव । पताकानां जिह्वातुषयत्वात् छणचामरख च कैमसमानलदिति भाव । चन मण्डनरचनीत्य थणात् क्रियीत्प्रचाखडार । (घ) परौति । परिणङ्घा दण्ड्राग्र६ण समन्तादूबच्चा थे बराटका कपइ कास्तैध टित निर्मित यत् बुदयुद बदईचन्द्रखख बुद्बुदसमानपैौनमध्यकमईचन्द्राकारभूषणमित्यथ तेन खचितम् उपरिचिक्रितम् अतएव सुतख निजपुबख धमख यो महिषस्तख रचणाय भवतीयाँ थी दिनकर सूर्यस्तन अवतरित आकाशादवरोहिती य प्रबौ चन्द्रद नेव विराजित शीमित यिखरमुपरिमागी यख तम्। वराटकघटिताईचन्द्राकाराभरणस्य प्रक्कतचन्द्रवद्वस्न मागत्वादिति भाव । अत्र वाक्याथईतुक काब्यखिङ्गम् तादृशाईचन्द्र प्रकृतचन्द्रतीत्म घणात् द्रव्योत्मचा चानर्थी रघriग्लिभावेन सदर । भत्र हि चगिड़कायतने प्रत्यइमेव बहुभ प्राणिबखय सभ्यद्यन्त तन च भहिषवाइनी यम समागत एव तत्र च प्राणिनां प्रापश्छरणाय यमस्य व्यग्रतया तदीयभहिषरचणाथ पुत्रख हात् सूयाँऽप्यवतौण चव तरता ष तेन बन्धु,भूतक्षन्द्रोऽप्यवतारित इति झवेराश्य । (ङ) दोखावितेति । किञ्च दीखायित धण्ठान्दीखनात् दीखावञ्चखित यत् त्रिशूलिकाया एष एच तत् सङ्गिनौ या लोहप्रजुखा तत्र भवखश्वमाला बद्धतया ख्यिता घघ ररवा घोरा च धण्टा यस्यां तथा तथा घटित संयोजित केसरिसटावत् सि इशटावत् चामर यत्र तया काञ्चनत्रिशूखिकया खण निर्णितविशालत्रिशूलेन लिखित सेय धट ग्रझषतज यज तम् । षत्र लुप्तोपमाजस्वार । (च) इत दृति । पथिकपुरुषा एवीपहारा बखयस्तैष मार्गमागमनपथमवलोकयन्तनिव खितम् अत्युञ्चला दईचन्द्राकारकपइ कामरणस्ोगौलितगयनकपत्वाश ति भाव । अत्र क्रिीत्मंचाजदार । অঙ্গদ্বারাই যেন সেই ধ্বজটার অলঙ্কাব করা হইয়াছিল। (ঘ) বুদবুদের স্বায় স্থলমধ্য ও অৰ্দ্ধচন্দ্রের স্থায় বত্র ভাবে সকল দিকে কপদক বন্ধন করিয়! সেই ধ্বজটার উপরিভাগ চিহ্নিত করিয়াছিল , সুতরা বোধ হইতেছিল যে স্থধ্য নিজপুত্র যমের মহিষ রক্ষা করিবার জন্ত অবতীর্ণ হইয়', চন্দ্রকেও অবতীর্ণ করিয়াছিলেন , সেই চন্দ্রদ্বারাই যেন ধ্বজটার উপরিভাগ শোভা পাইতেছিল। (ঙ) ধ্বজের উপরিভাগে স্বর্ণনিৰ্ম্মিত বৃহৎ একটা ত্রিশূল তাশদুই চঞ্চল শৃঙ্গে এক ছড়া লৌহপূখল স লয়, তাহাতে গম্ভীরধ্বনিকারী ও ভয়ঙ্কর একটা ঘণ্টা কুলান ছিল এবং সেই ত্রিশূলটা সি হের জটার স্থায় স্বন্দর এক চামর বাণ ছিল, সেই ধ্বজটা এইরূপ ত্ৰিশূলদ্বার আকাশ স্পর্শ করিয়ালি () এবং সেই ধ্বজটা যেন বলির উপযুক্ত পথিকগণের আগমনের পথ দেখিতেছিল । --- - مجسمه سباستیابی ب- سیم - --- -ബ. rsl-l-ൺ (१) गभस्रजम्। (१) भाजीकथन्त । (३) किंचिदध्वाण ।