পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৭৪৮

कथायां पत्रलेखात कादरबरीष्ठतान्तश्रवयम् । ●ፂ! रयरषक-खिद्यमान-मानस कादम्वय्यां विना न केवखमाझान' खभवनमवन्ती नगर वा सकलमेव मह्रीमण्ड़ण शून्यममन्धत (र) । ततो गन्धर्वराजपुत्रैोवार्ताववणेत्सुकख महोत्सवमिव ईसितवरप्राप्तिकालमिव अमृतोत्यत्तिसमयभिव पत्रलेखागमन प्रत्यपालयत् (ख) । तत कतिपयदिवसापगमे मेघनाद पत्रलेखामादायागच्छत्, उपानयचनाम् । छतनमखाराच दूरादेव सिातेन प्रकाशितप्रीतिच्चन्द्रापीड प्रकृतिवज्ञभामपि कादम्बरोसकाशात् प्रसादलब्धापरसौभाग्यामिव वल्लभतरतामुपागतामुत्थायातिशय दर्शितादरमालिलिङ्ग पत्रलेखाम् मेघनादच्च प्रणत पृष्ठ करकिणलयेन पस्वर्ग(व)। ससुपविष्टख (१) प्रब्रवीत्-“पत्रलेखे । कथय, तत्रभवत्या महाश्वेताया मद लेखाया देव्या कादम्बय्र्याश्व कुशनम् ? कुशलो वा सकल (२) तमालि गा SSASAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS SSAS (र) तत्र ति । रणरणकेप कादग्वर्या उत्करठीइ गेन खिद्यमान पौडामान मागस यस्य स । (ख) तत इति । प्रत्यपालयत् प्रतौचितवान् । भत्रीपमात्रयख मिथी निरपेचतया सख्राष्टि । (ब) तत इति । एनां पत्रलेखाम् उपानयत् चन्द्रापौड़समौपे उपाख्यापयत् । प्रकृत्या खभावेन व वल्लभा दयिता तामपि प्रसादैन अनुयईण लक्धमपर सौभाग्य यया तानिव अतएव वल्लभतरताम् चतिययेन वाल्लभ्यम् उपगत प्राप्त पत्रलेखम्। अतिशयैन दशित भादरी यअिन्। कर्मणि तद्यथा तथा थाखिखिच्न । अत्र क्रियीत्प्रेचा पदाथ हेतुक काब्यलिङ्गधीरङ्गाङ्गिभावेन सडर । SAAAAAAAS AAAAAMAAA AAAAS AAAAAA .ـ -م - ممrجعام م (ग) समुपेति । मल्लेखया सहेति समटखेखा तखा । शेखरौक्कत शिरीभूषणौल्लती यीऽञ्जलिखन । ফিরিয়া আসি বিলাসবতীর গৃহেই শনাদি সমস্ত কাৰ্য পরাধীনের ন্যায় হইয়া সম্পাদন করিলেন এবং অপরাহ্লে নিজের বাড়ীতেই গেলো। (র) সেখানে উৎকণ্ঠাবশত মন অস্থির DDD BBB gD BBB BB BBB BBB BBBBB BBB BBB BBS BBBB নগরীকে ন হ—সমস্ত ভূমণ্ডলকেই শূন্ত বলিয়া মনে করিতে ळt१ि (लनं । (ल) उiशद्र *ब्र BBBBBi DDDDDD DDD DDDD DD BBB DDD DBBBB DD DD D বর লাভ সময়ের ন্যায় এব অমৃতের উৎপত্তিকালের স্থায় পত্ৰলেখার আগমনের প্রতীক্ষা করিতে লাগিলেন। (ৰ) তাহার পর কয়েক দিন অতীত হইলে মেঘনাদ পত্ৰলেখাকে নিয়া আসিল এবং তাহাকে চন্দ্রাপীড়ের নিকট উপস্থিত করিল , তখন পত্ৰলেখা নমস্কার করিলে চন্দ্রপীড় দূর হইতেই ঈষত হস্তি করি, তাহার প্রতি প্রণয় প্রকাশ করিলেন এব সে স্বভাবতই প্রতিভাজন হইলেও কাদম্বীর নিকট হ’তে অনুগ্রহে অন্ত সৌভাগ্য লাভ করিয়াছিল বলিয়াই ८वन चांद्र७ ८०गै £ीडिडाछन श्हेबहिन , छहे ध्ठानैौफ़ फे*िछ अडाख श्रानब्र দেখাইয়। তাহাকে আলিঙ্গন করিলেন এবং মেঘনাদ নমস্কার করিলে করপন্নবদ্বারা তাহার পৃষ্ঠে স্পর্শ করিলেন। (শ) তাহার পর উপবেশন < রিয়া ৰলিলন-“পালেখে। বল, મારા (१) समुपविष्टाष । (१) वाग्न सकथ ।