পাতা:বিচার-চন্দ্রদোয় - রামদয়াল মজুমদার.pdf/২৯

নিত্য স্বাধ্যায়ঃ ॥ श्रो' तत्सत् ॥ हरिः अी' ॥ অনািখ অসনামবেদীয় শান্তিপাটঃ अ' अाप्यायन्तु ममाङ्गानि वाकं प्राणश्चच्छ्तुः श्रोत्रमथा वलमिन्द्रियाणि च सव्वणि । मर्व्व ब्रह्मोपनिषदं माऽहं ब्रह्म निराकुर्य्यान्मा मा ब्रह्म निराकरोदनिराकरणमस्त्वनिराकरणंमेऽस्तु । तदात्मनि निरते य उपनिषत्सु धर्मास्ते मयि मन्तु ते मयि सन्तु ॥ अ' शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥ हरि अप्र' ॥ অমাখ প্ৰপ্ৰেদীয় শাভিপাটঃ वाङमे मनमि प्रतिष्ठिता मनो मे वाचि प्रतिष्ठितमाविरावोर्म एधि ॥ वेदस्य म आणीम्थ: शुत में मा प्रहासीरने ১। আমার অঙ্গ সকল আপ্যায়িত হউক। বাক, প্ৰাণ, চক্ষু, কৰ্ণ, বল ও অন্যান্য ইন্দ্ৰিয় সকল তৃপ্তিলাভ করুক। সমস্ত উপনিষদ প্ৰতিপাদ্য ব্ৰহ্ম। আমি যেন ব্ৰহ্মকে উপেক্ষা না করি। ব্ৰহ্মও আমাকে উপেক্ষা করিয়া যেন দূরে না থাকেন। তঁহার নিকট আমার ও আমার নিকট র্তাহার নিয়ত “অপ্ৰত্যাখ্যান বিদ্যমান থাকুক। আত্মাতে চিত্ত রমণ করিলে উপনিষদ প্ৰদৰ্শিত যে ধৰ্ম্মলাভ হয়, সেই ধৰ্ম্মগুলি আমাতে প্ৰস্ফুটিত হউক। আমাতে প্ৰস্ফুটিত হউক। বেদ অধ্যয়নের ত্ৰিবিধ বিস্ত্র भgि झठेक ।