বঙ্গল সাহিত্য স্থলপীশাখ) ১৬৭ ] वक्थ कांश्ऋ*द्र चश्किश्न थॉफ़ैौन कूणäइ गरङ्गउ छांबांइ | awan বুলিলন ও হার বদরগণের সময় श्रेष्ठ क्वज जयांप्जद्र कूणऽइसणि गरङ्गङडांबांद्र ब्रक्रिड श्रेंहीं जांनिरङइ ॥ ५ कांद्र१ ७ जबांट्ज बांभांग छांबांद्र ৰেৰী কুলগ্রন্থ মাই। এ সমাজের যে কখানি বাঙ্গালা ফুলগ্রন্থ *ी७ब्रां निद्रांtइ,छब्रtश क्जि वांछwडिग्न बनछ कूणजैौ-जांब्रग१अश्, জি রামানদের বদজঢাকুরী এবং রামনারায়ণ বস্থর মৌলিকচাকুরী উল্লেখযোগ্য। এ ছাড়া দোষ ও ভাৰ নিৰ্ণায়ক আরও বহুতর বাঙ্গালা পাতকীপাওয়া গিয়াছে, তন্মধ্যে গ্রন্থকারের নাম न थांकांद्र ७ष९ cरून् गमरह ब्रहिउ श्ब्रांtइ, उांश७ कि জানিতে মা পায়ায় এখানে সে গুলির পরিচয় দিতে পারিলাম না । এই বাঙ্গাল কুলগ্রন্থসমূহের মধ্যে দ্বিজ বাচস্পতির বঙ্গজকুলজীসারসংগ্রহ গ্ৰন্থখানি কতকটা প্রামাণিক বলির ঘনে ছয় । এই গ্রন্থখানি প্রায় দেড়শত বর্ষ হইল, পূৰ্ব্বতন বদ্বজ কুলজীসমূহের সারাংশ অবলম্বনে রচিত হইয়াছে। এই গ্রন্থে প্রাচীন কুলগ্রন্থের অনেক সংস্কৃত শ্লোক উদ্ভূত দেখা y ইহার আরম্ভ এইরূপ “अष कूलछौनांब्रनाऽॉइ ॥ जांश्नूिब बहीब्रांब श्णि cननषtrन । कांछकूछ tइट्ठ विश्य जांनिंज ७ (जtर्ण 8 নাশন্ত চোঁয়ামই (৯৯s ) শঙ্ক পরিমাণে । अहेिtणन दिअ** ब्रांस्रगब्रिथांtम ॥
- कोब्राह भएण जांtङ्गांइ१ cर्णीषांtन । সন্মানপূৰ্ব্বকে ভূপ গৰিলা সৰ্ব্বজনে । वब्राजानन मृभफि इश्ण *ी-ठां९ ।। छांन घ**षब्र डिtश बक्रगूजखांछ ॥ हिष्ठौम्न ब्लछांग्न यांग्र कब्रैिल निद्गम । জাপি আছিয়ে সেই নাহি বেশ কম ৪ छत्रूछायांक्षष ब्रांखाँ कटहरीौviviछि । ¢नई हरैण दत्रछकोब्रइ tनांéोwiछि ? সেনপদ্ধতিন্তে হোম মহিমা অপায় । अनमोछ झब्रिएछ झाँझो हऐश छिान्छ । cनौफ़ एश्छि अनिणां कांब्रइकूल°छि । कूणांकाई थांनीश्ब्र कब्रारेज हिद्धि *
বাজোগণের প্রাচীন কুলীগুলি অধিকাংশ বিলুপ্ত ाइबूझी इहेब्रारझ । eथान्नैौम कूनआइगजूश्ञ मtश জীয়েজ शनैब्रॉमवाप्नग्न दृश्९ झांकूर्द्रौञ्च मांम मांज ज्न बार । अत्र इंहेनरु द* श्रेन, अग्नचन बी्व-शङ्गव। “उन गाच् करि*ष का चक्शन ॥ .منه يع काइइछोडून कष cपमण'aब** : • o “ 義*Js逸 छेउक्नवाब ऋषा कवश्यलकन ।। 4 कांदइबदान cनरे मांव कनेिदन . * : * * गरडून ध्ढष जी बान मकबरन * . चबिच जापानक कण जपण्य । \**० वाष जॉक्तूिब ब्रांज वहांक्ज कज । •ो खोचह्न अङ्ग अंक कोप्नङ्ग अ३िम छांहांtछ कूणऔ श्रृंह tकब शांनषद्र । श्ानोंशश्[$it wiko tणि श्ष्ठनः । cनरे जांनष्वह बख छॉनषू विधिप्रti देष जनंद्रांव *७ शरैव भविहां * भूश्छब्रां१ वक्ष्ममान कांगैनांtनग्न <इझई अष्ट्रजङ्गण कप्रिंबांटाइम, बूझ यांहेष्ऊाइ । बश्ननन भाद्र७ णिधिद्रांtइन
- षांशांङ्ग दणङ्ग (लांtक दब्रांजवर्षांनी ।
मह* tभैज्ञांमरे नएक बां हिन अकनी ॥" ऐंख् Gथमाण श्हेप्७ भट्म इङ्ग ८५, दक्षिणद्वाप्लोम्न ७ दक्छ। कांग्रश्°क्रकङ्ग ९ अन पौअनूकिरबग्न छोप्न बोल्न कंग्रश्७थामগণের বীজপুরুষগণও ৯৯৪ শকে ( ১৯৭২ খৃষ্টাৰে ) গৌড়দেশে আগমন করেন। এ সময়ে বল্লালসেনেয় কুলমৰ্যাদা প্রচলিত झछ माहे । बांखबिंक २०१२ ध्रुहैॉक वत्रांगद्रगटमब्र निक विखब्रप्शन cशोरफ़्ब्र नि१शंगटन अशिकैिऊ हिंट्रलम । रुन्नखকুলীলারসংগ্রহে জি বাচস্পতি ইহাকেই মেমৰীয় জাপূির दों ७धषभ दौब्रनू°छि दशिग्नां अङिश्ऊि कब्रिग्रांप्इम । कांगैमां५ বস্তুর চাকুরীতে ইনি "বিজয় মহারাজ” নামে প্রসিদ্ধ। যত্নদানের ঢাকুরগ্রন্থে বারেজ কায়স্থ-সমাজের সিদ্ধ ও সাধ্যম্বরের অনেকটা ইতিহাস পাওয়া যায়। বস্তৃমঙ্গনের পরেও বায়েন্ত্রসমাজে ভিন্ন ভিন্ন বংশের বিশেষ পরিচয় দিবার জন্ত কতকগুলি ক্ষুদ্র ঢাকুর রচিত হইয়াছে, তবে এগুলি সেরূপ প্রামাণিক বলিয়া গৃহীত হয় না। ৰঙ্গের নানাস্থানের গদ্ধবণিক সমাজেও কতকগুলি কুলগ্রন্থ প্রচলিত আছে, শুনা যায় এতন্মধ্যে আমরা नकरनेिक-कूलजौ তিলকরাম রচিত একখানি ও পল্পগুরাম চিত্ত অপর গন্ধবণিক-কুলগ্রন্থ পাইয়াছি। এই দুই পুস্তকের মধ্যে - তিলকরামের কুলপঞ্জীই আকারে কিছু বড়। লিঙ্কয়াম এই ৷ क्लt" कूणजैौ आंब्रङ कब्रिब्रांtइन- ५ தி: ; *चषश्ान शनःि शोच श्ं क्ष११ ।’ গৰৰশনের পূর্বপ্রশ্ন দি ” “क्क्छ अरू िब्रगियनिक अखिन।
- . . . ost: si èo:
- بجيده حوه من ضيعة
