পাতা:মহাভারতম্ (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ) খন্ড ৩৫.pdf/৫৯৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

সপ্তচত্বারিংশদধিকদ্বিশততমোহধ্যায়ঃ শুক উবাচ। যস্মাদ্ধৰ্ম্মাৎ পরো ধৰ্ম্মে বিদ্যতে নেহ কশ্চন। যো বিশিষ্টশ্চ ধৰ্ম্মেভ্যস্তং ভবান প্ৰব্ৰবীতু মে ॥১ ব্যাস উবাচ। ধৰ্ম্মং তে সংপ্রবক্ষ্যামি পুরাণমৃষিভিঃ কৃতম্। বিশিষ্টং সর্বধৰ্ম্মেভ্যস্তমিহৈকমনঃ শৃণু ॥২ m msnm, == =-- -=-ക്കു ভাবতকৌমুদী সম্বন্ধে, তদুভয় পূৰ্ব্বজন্ম ন কৃতম্ ইহজন্ম ন কৃতঞ্চ কৰ্ম্ম প্রিঃ ন জনশ্রুতি, অপ্রিয়ঞ্চ ন জনয়তি জ্ঞানেদিয়াৎ। অতো জ্ঞানার্জনমেব সৰ্ব্বথা কৰ্ত্তব্যমিতি ভাব: ॥১৪n ইতি মহামহোপাধ্যায়-ভাবতাচার্ষ্য-শ্ৰীহবিদাসসিদ্ধান্তবাগীশভট্টাচাৰ্য্যবিবচিতায়াং মহাভাবত টীকায়াং ভাবতকৌমুদীসমাখ্যায়াং শান্তিপৰ্ব্বণি মোক্ষধৰ্ম্মে ঘট চত্ব'বিংশদধিকদ্বিশততমোহধ্যায়:॥৭ যস্মাদিতি। পবঃ শ্রেষ্ঠ, বিশিষ্ট: উত্তমঃ, ধৰ্ম্মেভ্যো ধৰ্ম্মান্তবেভ্য: ॥১ ধৰ্ম্মমিতি । কৃতং প্রবষ্টিতম্। একমনাঃ একাগ্রচিত্ত ॥২ ভারতভাবদীপঃ কিমনেন কৌশলেনেত্যত আহ—ষদিতি । ইহলোকে কুৰ্ব্বতে যয়িক্ষমিং কৰ্ম্ম তৎ প্রাচীনকৰ্ম্মণাং নাশকং, ন হি কৰ্ম্মণ সৰ্ব্বকৰ্ম্মোচ্ছেদেহস্তীতাৰ্থ ; কিন্তু তদুভয়মিহজন্মনি পূৰ্ব্বজন্মনি চ কৃতঃ কৰ্ম্ম তন্ত বিদুষঃ প্রিযমপ্ৰিয়ং বা ন জনয়তীত্যতো বিদ্যা সম্পাদনীয়েতি ভাবঃ “নৈনং কৃত। কৃতে তপতঃ ন লিপ্যতে কৰ্ম্মণ। পাপকেনে”ত্যাদিশ্রতিভ্যঃ ॥১৪ ইতিশান্তিপৰ্ব্বণি মোক্ষা নৈলকতীয়ে ভাবতভাবদীপে ঘট চত্বাবিংশদখিকশিততমোছধ্যায়৷২৪৬ মানুষ কোন কামনা না করিয়া যে দুই কৰ্ম্ম কবে, সেই কৰ্ম্মই তাহার পূর্বকৃত পাপ নষ্ট কবিয়া থাকে। আব যিনি নিষ্কাম কৰ্ম্ম করেন র্তাহাব সেই কৰ্ম্ম তাহাব কোন প্রিয় ও জন্মায় না, অপ্রিয়ও জন্মায় না ॥১৪ শুকদেব বলিলেন—‘এই জগতে যে ধৰ্ম্ম হইতে উত্তম কোন ধৰ্ম্ম নাই এবং যে ধৰ্ম্ম অন্যান্য ধৰ্ম্ম হইতে শ্রেষ্ঠ । সেই ধৰ্ম্ম আপনি আমাৰ নিকট বলুন ॥১ বেদব্যাস বলিলেন—‘বৎস। চিরন্তন, ঋষিগণ প্রবৰ্ত্তিত এবং সৰ্ব্বধৰ্ম্ম হইতে