পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/১১৭

९०० ॥ च्ह्रितॆ॥पेशाः ॥ थपिच ॥ पिता रचति केामारे भर्त्ता रचति बैोवने । पुचख स्थाविरे भावे न रत्री खातच्यमर्हति ॥ एकट्ा सा लीलावती रत्नावलोकूिरणकचूंरे पय्र्यङ्के तेन वणिक् पुत्रेण सह विश्रम्भालापैः सुखीसीना तमलचिताप खितं पतिमवलोक्य सहसात्थाय केशेष्वाकृष्ध गाढ माल्लिङ्गय चुम्वितवती तेनावसरे ण् जारश्च पलायितः । उक्तञ्च । उष्ण्ना वद् यच्क्ारुवं यच वट् दृक्ड़्यतिः। खभा वनैव त ऋत्त्रिं स्त्रीबुद्वे सुप्रतिष्ठितं । तदालिङ्गनम वखैोक्य समीपवर्तिनी कुटुिखचिन्तयत् । यकरुझादि यमेनमुपगूढवतीति ततस्तया कुट्टिन्या तत् कारणं परिज्ञाय मा लीलावती गुभेन दण्डिता । यतोऽहं हर्दीमि चकस्माद्युवती टद्वमित्यादि ॥ ५ ५ १ * অপর বাস্যাবস্থাতে পিতা রক্ষা করে যেীবনাবস্থান্তে ভৰ্ত্তা রক্ষা করে বৃদ্ধাবস্থাতে পুত্র রক্ষা করে যে হেতুক স্ত্রী কতৃত্বকে কখন অহে না । এক দিবস রত্নসমূহধত্বিপূর্ঘ্যকে সেই ৰণিক পুত্রের সহিত প্রিয়ালাপেভে সুখোপবিষ্ট সেই লীলাবতী অকস্মাৎ উপস্থিত ঐ পত্তিকে দেখিয়া হটাৎ উঠিয়া কেশেতে আকর্ষণ করিয়া নির্ভর আলিঙ্কন করিয়া চুম্বন করিল সেই অবসরে উপপতি পলাইল । অতএব পণ্ডিতেরা কহিয়াছেন শুক্রাচার্য্য যে শাস্ত্র জানেন ও বৃহস্পতি যে শাস্ত্র জানেন সেই শাস্ত্র স্ত্রী বুদ্ধিত্তে স্বভার প্রযুক্তই