পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/১১৯

९०२ ॥ हितोपदेशः ॥ मूषिकेोविवरमालेाक्य वलेापविष्टलेन डूह क्रेनापि कारणेन भवितव्यं चत्रणं विचिन्त्य परिब्राजकेनाक् कारण चाच वाऽहख्याट्टनमेव भविष्यतीति॥यतः॥धनवान् वल्ल वान् लेोके स्व्वैः स्व्वॆच स्र्व्वदा । प्रभुत्वं धनमूलं हि राज्ञा मप्युपजायते । ततः खनिचमादाय तेन विवरं खनित्वा चिररुचितं मम धनं ऋच्ह्रीतं तत:पभ्रुति निजशक्च्हॆिीनः स्त्वेत्स्ाचरचितः खाच्ारमप्युत्पादयितुमिचमः स्चास्रं मन्दं मन्दमुपसर्पन्चूडाकरणेनावलेोकितःातूतलेनेातं धनेन वल्लर्वेीज्ञाकेधिनाङ्गवति पण्डितः । पश्यैनं মুষিদ্ধ पापं खजातिस्मतंी गतं ॥ किञ्च॥ अर्धेन तु विचृीनस्य पुरुषवाल्पमेधसः । क्रियाः स्व्वैर्विनश्यन्ति धीषमे कुस् रितायथा ॥ * ॥ * * * * * * * * * মূষিক গৰ্ত্ত দেখিয়া বলেতে উপবিষ্ট হইয়াছে অতএব ইহাতে কোনহ কারণ থাকিবেক । কিঞ্চিৎ কাল চিন্তা করিয়া পরিব্রাজক কছিল ইহাতে কারণ প্রচুর ধন হইবে । যেহেতুক লোকেতে সৰ্ব্বত্ৰ সৰ্ব্বদা সকল ধনবাৰু লোকেই বলবান কেননা রাজারদের ও প্ৰভূত্ব ཕ་བ རྩྭ་རྩེ་ হয় তাহার পর সে সন্ন্যাসী খন্ত লইয়া বিবর * क्लिग्नां আমার চিরকান্সের সঞ্চিত ধন লইল সেই অবধি মাপন শক্তিভে হীন ও উৎসাহরহিত হইয়া কাভরে মন্দ২ A. গমন করত আপন মাহীর অর্জন করিতে অক্ষম হইলাম