পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/২১৩

गत्वा किं वलति भवान् संचोई वृणु कर्मनुरके S A S A S A S A S A S S S o ཁས་ སེམས་ विरक्ने वा मयि चामीति बाखानि करटकेोदूत किं तयश्रानलवणं दमलर्क्मूते वृषु । दूरादबचषं इाषः ية فيه * షొ به چه संप्रचे सादरीभृभं ॥ परेचेपि गुणग्लचा करणं प्रियद खुषु । तदेव । चसेवके चार्नुरनिईानं सप्रियभाषणं স্বৰুদেৰ বিষ্কালি হাৰথি লুম্বন্ধগ্রন্থ। স্বনাম্ব। জাল थापन माशानं वद्वनं फलखण्डनं विरक्तेश्वरचिक्रानि जानीयाब्झतिमान्नरः । एतज्जज्ञात्वा यथा चायं समा ঘন্টা মৰিঘনি নম্বা কম্মিাদি। • • • • • দেখ নিগুৰ্ণ ও মুকুলীন ও অশিষ্টই বা নিকটস্থ মনুষ্যকে ৱাল অনুগ্রহ করেন কেননা প্রায় রাজার ও স্ত্রী লোকের জলভ্য সকল নিকটে যে বাজ করে কাছাকে বেষ্টন কৰে । কটক লিতেছে মুম্ভৱ সেখানে প্রিয় ভূৰি, কি বলিৰ নে কছিল শুন মাৰাতে প্ৰভু অনু রক্ত কিম্বা বিরক্ত ইহা জামিৰ কটক বলিভেছে সে জ্ঞানের চিন্তু কি দুষনক কহিভেছে শুন দুৱহইতে দেখা হইলে হাস্য স্বার, পুণুেতে অভিশয় মাদর আর অসাক্ষাৎ ক্লারে ও গুশের প্রশংসা মাৱ উত্তম জন্য দেখিলে মনে