পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/২৭

९० ॥ च्हितापदेशः ॥ केीधन्येष्वङ्गभिः पुत्रैः कूशलापूरणाढकैः। वरमेकः कुखालग्बी यच विश्रूयते पिता ॥ इदानीमेते मम पुचा शुण्वन्तः क्रीयन्तं 'यतः । धाच्ारनिद्राभयमैथुनञ्च स्ामान्यमेतत् पशुभिर्नेराणंी । धर्मेड् ितेषामधिकॆा विशेषे धर्मेण ईीनाः पशुभिः समानाः । यतः। धर्मार्थे काममेाचाणं यस्यैकेापि न विद्यते । श्रजागललनखेव तस्य जन्म निरथैकं । यचेीच्यते । चायुः कर्म च विच्च विद्यानिधनमेव च । पञ्चैतान्यपि मृञ्चन्त गर्भं स्थस्यैव देहिनः । क्चि । अवश्यम्भाविनेश्ाभावॆाभवन्ति मच्तामपि । नन्नत्वंनीलकण्ठस्च मच्ाच्शियनं चरेः । धन्यच । यदभावि न तद्भावि भाविचेन्न तदन्यथा । इति चिन्ता विषन्नेrयमगट्ः किङ्गपीयते । আর গোলাগৃহের পুরণার্থ যে অঢ়ি তন্তুল্য অনেক পুণ্ডেতেকে ধন্য হয় কিন্তু কুলাচারাবলম্বীএক পুণ্ড ও ভাল যাহাতে পিতা খ্যাত হন। অতএব এখন এই আমার পুঞ্জের দিগেকে গুণবন্ত করাযাউক। যেহেতুক আহার ও নিদ্রা ও ভয় ওমৈথুন এই সকল ব্যবহার পশুরদের যাদৃশ মনুষ্যেরদেরও তাদৃশ কিন্তু পশুরদের হইতে মনুষ্যেরদের অধিক ধৰ্ম্ম এই বিশেষ অতএব ধৰ্ম্মেতে হীন মনুষ্যেরা পশুরদের সমান । যেহেতুক ধর্ম ও অর্থও কাম ও মোক্ষ ইহার মধ্যে