পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/২৭৯

१६६ ॥ झितिापदेशः ॥ वरं प्राखपरित्यागः शिरसेावापि कर्तनं । न तु खानि पदावाप्तिपातकेच्कारुपघणं ॥ पिङ्गलकः सादरमाइ चच भवान् किम्बलुमिच्छति । दमनकेानूले देव मङ्गोवर्करतबेोपरि थसहृझक्षदहारीव हनुच्ह्यते तघा छाखात्सध्रिधाबे चीलद्देवषादानंा भक्तिचबनिब्दं कृत्वा राञ्चमेवाभिखषति एतच्छ्वा पिङ्गझक्ताः षभयं बाषच्यें मत्वा तूष्णीं खितः दमनकः पुनराह देव सर्वालालधपरित्यागं कृत्वा एकएवायं घख्वया सर्वाधि बझारी छ्तः च एबदेषः ॥ थतः ॥ चक्षुच्छुिते मन्तृिप्तःि मार्थिबे च विष्टभध पादुावुपतिष्ठते वीः । सा खोखभा बादसहाभरख तधाव्वयोरेकतर जहाति ॥ ४ * প্রাণ পৰিভাগ ও ভাল মন্তকচ্ছেদন ও ভাল স্বামির প্রভুদ্ধ প্রাপণরূপ পাণ্ডককে ইচ্ছা করে যে লোক ভtছার উপেক্ষা করা ভাল নয় । পিফলক আদর করিয়া কহিল ইহার পর তুমি কি বলিন্ডে ইচ্ছা করিভেছ দৰমক বলিতেছে হে মছা রাজ সঙ্গবন্ধক্ষে ভোষার উপর অনুপযুক্ত ব্যবহারি ন্যায় দেখিতেছি আর জামাদের সাক্ষাস্তে যুক্ত মহারাজের চর ণের প্রভাৰ উৎসাহ মন্ত্ররূপ শক্তিত্রয়ের মিন্দা করিয়া রাজত্ব ৰাঞ্ছা কৰিতেছে । ইছা শুৰিয়া পিঙ্কলক ভীত হইয়া চমৎ কাৰ মানিয়াছুন করিয়৷ খৰূিপ দৰমক পুনশ্চ বলিল