পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩৫৩

३३६ हितेश्धदैश्वः f थतः॥ वैयाणामातुरः बेयान्थसनीयैाणिवैगिर्न । बिदुर्ष जीवयं मूर्ख राइखेजीवनसनंो राजानवीत्। भवतु कारखसचपखाग्निरुपर्णीयं सम्प्रति यत् कसंयं जह्निङ्खसंी । चक्रवाकेीयूते दॆच धचिधिष्ावत् अंी वती । ततश्लदशुछानं वखाक्खच जाजीभः ॥ तवा हि॥ भवेत् खपरराइएी काय्र्याकाय्र्वावलेोकने। चारचचु बर्महीभतुर्यख नख्यश्धएव सः ॥ सच द्वितीयं विश्वास पाचं गृहीत्वा यातु तेनासैो खयं तचावस्थाय द्वितीयं नचेत्ध मन्तुकाय्य सुनिभृतं निखिय निगद्य प्रखा पयति ॥ तथा चेोप्त ॥ तीर्थाश्रमे सुरखानं भाखविज्ञा नचेतुना । तपखियञ्जनेोपेतैः खचरैसह सम्वदेत्॥ गूढ चारश्व वेाजले खले चरति ततॆासावेब वकेानियुज्यतं যেহেতুক চিকিৎসকের দিগের রোগই অঞ্চল অধিকারি রাঞ্জারদের ব্যঙ্গনি ব্যক্তিই মঞ্চল পঞ্চিভেরদের सूक्षं खौबब সঙ্গোকেৱদ্বিগের উত্তম জাতিই জীবন রাজা বন্সিলেন ইউক ইহ পশ্চাৎ নির্ণয় করা ৰাইবে ইদানী যাহা কৰ্ত্তব্য তাহ নিরূপণ কর । চক্ৰবাক বলিতেছে হে মহারাজ দূত প্রস্থান করুক ভৰে অনুষ্ঠান এবং বলাবল জাৰিৰ নিজদেশের ওপরদেশের কার্য্য কার্ঘ্যের দর্শনেতে পৃথিবী পত্তির সূতই