পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩৭৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

३६० ॥ fच्ह्रतापटैश्ाः ॥ राजाइ मद्दलं तावदवलोकयतु मन्त्री तदैतेषामुपयेागेो ज्ञायतामेवमाह्रियतं मेोह्रति कः निर्णी य शुभलग्नं ददातु । मन्तीनूत तथापि सहसा याचाकरणमनुचितं ॥ यतः ॥ विशॉन्त सहसा मूढा ये विचाब्र्य दृिषद्वखं । खङ्गधारापरिष्वङ्गलभन्ते ते सुनिश्वितं॥राजाहमन्छिन् ममात्साहभङ्ग सर्वथा मा कृथा विजिगीषुर्यथा पर भूमिमाक्रामति तथा कथय। यभ्राबूते तत् कथयामि किन्तु तदनुष्ठितमेव फलघडं ॥ तथा चेनि ॥किंमन्तॆण ननुष्ठानाच्काखवित्पृथिवीपतेः । नद्यैषधपरिज्ञांना द्वाधिः शान्तिः क्चिद्भवत्।राजांश्चानतिक्रमणीयः यथा श्रुतं तन्निवेदयामि शृणु। नद्यद्विवनट्,ंगॆषु यश्च यश्च भयं दृपतच तच च सेनानी यायाघूची कृत बैलैः । রাজা বলিলেন হে মন্ত্রি অামার সৈন্য নিরীক্ষণ কর আর উছারদের উপযোগিতা জাম এবং দৈবজ্ঞকে আহ্বান কর শুভ লগ্ন নির্ণয় করিয়া দেন । মন্ত্রী বলিতেছে তথাপি অকস্মাৎ যাত্রা উপযুক্ত নয় যেহেতুক যে মূঢ়লোকের শত্ৰুৰ বল বিচার না করিয়া সহসা সৈন্য মধ্যে প্রবেশ করে তাহারা নিশ্চয় শস্ত্রধারালিঙ্কন পায় । রাজা কছিলেন হে মন্ত্রী মাযার উৎসাহ ভঙ্গ মৰ্ব্বথা করি ও না জয়েস্থ ব্যক্তি যে প্রকারে পরস্থানান্ত্রমণ করে তাহ কর । গৃধু বলি ভেছে তাহ কহি কিন্তু তাছার অনুষ্ঠানই ফলদ হয় ইহা পণ্ডি