পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩৮৫

३६८ ॥ {छ्तापट्टेशः ॥ चापीडयन् वलं शचेाज्र्जिगीषुरतिपेषयेत् । सुखमा ध्यद्विषं सैन्यं दीर्घप्रायाणपीडितं ॥ दायादादपरा मन्त्रं नास्ति भेदकरेदिषं। तस्मादुत्थापयेद्यत्नाद्दायादं तख्यं विद्विषः । स्न्धाय युवराज्धं न यद् िवा मुख्य मन्तिणचन्तः प्रकेापनं कार्य्यमभियेोक्तुः खिरात्मनः। क्रूरं मिर्च रणे चापि भङ्ग दत्चा विघातयैत्। अथवा गाद्य ह्ाक्रुष्टात्तह्म क्याोचितवन्धनात् ॥ खराष्ट्रं वाम् येद्राजा परदशावगाहनात् । अथ वा दानमानाभ्धंा बास्तिं धनं च्ह् ितत्॥ राजाच् चाः क् िवज्ञनटितॆन । चात्मेादयपरगानि ईयं नीतिरितीयती । तदूरीकृत्य कृतिभिर्वाचस्पत्यं प्रतीयते ॥ मन्तृिणा विइर्खाच्यते स्व्वे मे तत् विशेषतश्व उच्यते ।। * জয়েন্থ রাজা দুঃসাধ্য শত্রর সেনকে ব্যামোহ দেওত অনায়াসসাধ্য বিপক্ষের দূরদেশ গমন শ্রান্ত সেনাকে অতিশয় পোষণ করিবেক । আর শর, ভেদ কারক দায়াদ ব্যভিরেকে অন্য মন্ত্রনাহি অতএব সে বিপক্ষের দায়াদকে যত্নকরিয়া উঠাইবেক যুব রাজের সহিত কিম্বা প্রধান মন্ত্রির সছিভ সন্ধি করিয়া স্থিরচি ই অভিয়োক্তণর অন্তঃকরণে ক্রোধ করাইবেক ৷ খল মিত্রকে যুদ্ধেতে ভঙ্গ দিয়াও নষ্ট করিবেক কিম্বা গোগৃহের আরহণ যুক্ত ও তাছার প্রধান মাশ্ৰিতের দের বন্ধন হেতুক । রাজ1পরদেশাত্ৰমণ করিয়া স্বদেশ রক্ষা