পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩৯৩

३७६ ॥ च्ह्तेि॥पदॆशाः । चथैकदा कृष्णचतुद्द प्रया राचैा राजा स करुणं क्रन्दनं ध्वनिं शुश्राव शुद्भकड्विाच न्तः केऽिच द्दरि तेनेति देवाह वीरवरः । राजेावाच क्रन्दनानुसरणं क्रियता बोरवरीयथा ज्ञापयति देव इधुिकूा चलितः राज्ञा च चिन्तितं न तदुचितं श्रयं एकाकी राजपुचेोमया सूची भेद्य तमस् िप्रेरितः तदनुगत्वा किमेतदिति निरूपया मि ततेाराजापि खङ्गमादाय तदनुसरणक्रमेण नगराद्व हिर्निज्जैगाम गला च वीरवरण सा रुदर्ती रुपयैोवन सम्पन्ना सर्वालङ्कारभूषिता काचित्रुत्री दृष्टा पृथ्ा च कात्वं किमर्थ रेादिषि रित्रयेाज्ञा चहमेतस्य शृद्रकस्य राजन्नुच्झीश्विरादतस्य भुजच्छायायं महता सुखेन विश्रान्ता ड्रदानीमन्यच गमिष्धामि । ... ... ... ० অনন্তর এক দিবস কষ্ণ পক্ষায় চতুর্দশী রাত্রিতে রাজা করুণার সহিত রোদন শব্দ শুনিলেন শূদ্রক কছিলেন কে কে এই স্বারে সে কছিল হে মহারাজ আমি বরবর রাজা বলিলেন ক্ৰন্দনের অনুসরণ কর বীরবর কছিলেন ছে মহারাজ যে প্রকার আজ্ঞা করেন ইহা কহিয়া চলিল । রাজা ভাবনা করিলেন ইহা উপযুক্ত নয় ঘোর অন্ধকারে একাকা এই রাজপুত্ৰ প্রেরিত হইল সেই হেতুক পশ্চাৎ গমন করিয়া কি এ ইহা নিরূপণ করি তাছার পর রাজা ও মলি লইয় তাহার অনুসরণ ক্রমেতে নগরের বাংিরে