পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৪৫৫

భీమ్ప్లే স্থিলাঘই যু: ॥ جن جه मन्खाचाङ्गरेवमलु ततोऽसै वकस्तान्मत्खानेकैकशेा नीखा खादतिचनन्तरंकुखीरलमुवाचभेावक मामपि तच नय ततेवकेाप्यपूर्वकुलीरमंसार्थी सादरं तं नीलाखले धृतवान्कुखीरेपिंमत्स्वकण्डकाकीर्ण तत् स्थलमालेाक्याचिन्तयत् हाइतेखि मन्दभाग्यः भवतु दूदानीं सुमयेचितं चवच्हृरिष्यामि ॥ यतः ॥ तावद्भया द्विभेतव्यं यावङ्गयमनागतं । चागतन्तु भयं वीच्य प्रह चैत्यमभीतवत् । चपरच ॥ चभियुक्तायद्ा पश्येन्न किञ्चिद्वितमात्मनः । युध्यमानस्तद्ा प्राज्ञे स्त्रियते रिपु एा स् च् । चन्यच ॥ यचायुद्वे ध्रुवाच्ठत्युयु द्वे जीवितंसं श्य । तं कालमेकं युद्धस्य श्रवदन्ति मनीषिणः ॥ इत्या लोच्य कुलीररूलस्य ग्रीवं चिच्छ द ॥ ४ * * 8ー ll মৎস্যের। কছিল এই প্রকার হউক তদনন্তর ঐ বক সেই মৎস্যেরদিগেকে একে২ লইয়া খায় তদনন্তর কর্কটতাহাকে কহিল ওহে আমাকে ও সেখানে লও তৎপর উত্তম স্কলার মৎসাধী বক ও আদর করিয়া তাহাকে লইয়া স্থলেতে রাখিল জলর সেই স্থান মৎস্য কণ্টক ব্যাপ্ত দেখিয়া ভাবনা করিল হায় মন্দভাগ্য মামি নষ্ট হইলাম যে হউক সম্পতি বুলোপযুক্ত ব্যবহার করিব যেহেতুক ভয় হইতে সেই পৰ্যন্ত ভয় পাইবেক যে পৰ্য্যন্ত ভয় উপস্থিত না হয় ভয় উপস্থিত দেখিয়া নিৰ্ভয়ের ন্যায় প্রহর করিবেক ।