পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৪৬১

88。 ॥ झिंतॆोपदेशः ॥ मदेद्वतस्यघ्टपतेः सङ्कीर्णेश्येव दन्तिनः। गच्छ्न्द्युन्मार्गं यातस्य नॆतारः खलु वाच्यतं ॥ शृणुदेव किमस्माभिर्वै खदर्पादुर्गभग्रं न किन्तु तव प्रतापॉधिष्ठितेन उपायेन। राजह भवतामुपायेन । यघ्रानूने यद्यस्मद्वचनं क्रियते तदा खदेशेागम्यतं धन्यथा वर्षाकाले प्राप्त पुनर्विग्रहे सत्यक्षाकं परभूमिष्ठानं खदेशगमनमपि दुर्लभं भवि च्चति सुखशेभिर्थेि स्न्धाय गस्यतं दुर्गे' भग्नं कीर्त्तेिश्च लब्ध्वैव मम स्झतं तावदेतत् । यतः ॥ येद्धि धर्म्' पुरस्कृत्य हित्वाभर्तुः प्रियाप्रियेचप्रियाण्याच्चतथ्यानि तेन राजा सहायवान् ॥ श्रन्यच्च ॥ सुहृद्वखं तथा राज्य मात्मानं कीत्तैिमेवच । युधि स्न्दे इदाल्लास्थं केह्रि कूध्र्घाट्वालिशः ॥ ४ * { বিপথগামী মত্ত সংকীর্ণ হস্তির নেতা যেমন নিন্দ্যত পায় এমনি উন্মণগগামী মদান্ধ রাজার নেতারা গহণীয়ভা পায় শুন হে মহারাজ মামারদিগের যুদ্ধেত্বে কি দুর্গ ভগ্ন হইয়া ছে ভীহা নয় কিন্তু তোমীর প্রভাপ ও উপায়েভে । রাজা কহিলেন তোমারদিগের উপায়েতে অর্থাৎ তাহ নিম্পন্ন হইয়াছে ধু বলিতেছে যদি আমার পরামর্শ করেণ ভবে নিজদেশে গমন করুন নতুবা বর্ষাকাল উপস্থিত হইলে পনশ, সমগ্রীম হইলে বিদেশবাসি অামারদিগের নিজদেশে ماهو গমন ও দূলর্ভ হইবে সুখ ও শোভার নিমিত্তে সন্ধি করিয়া