পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৫০৩

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

४*६ ॥ चिंतॆापदॆशः । ॥ यतः ॥ दुःखमेवास्ति न सुखं यस्मात्तदुपलच्यते । दुःखार्त्तख प्रतीकार सुखसंज्ञा विधीयते ॥ कैण्डिन्ये नूते एवमॆव । ततॆोऽइंतन शोकाकुलेन नाङ्णेन शप्तः यदद्यारभ्य मण्डूकानं बाहून ‘भविष्यसँोति । कपिला चूने संप्रत्युपदेशासहिष्णुर्भवान् मॆाकाविष्टं ते इदयं तचापि काच्चै' शृणु । सङ्कः सर्व्वात्मना त्याज्चः स् च त्यनु न भक्यते । स रुद्भिः सह कर्त्तेयः स्तं सङ्गच्ि भेषजं ।॥चन्यच ॥ कामः स्व्वेrह्मना चेयः सचेद्विातुं न शक्यते । खभाय्ये'प्रति कर्त्तव्यः सैव तख हि भेषजं ॥ एतच्छुखा स कैौण्डिन्यः कपिलेोपदेशाच्चतप्रशान्तशेोका मलेायथाविधि दण्डग्रहणं कृतवान् श्रताबाद्मणशापा ब्झण्डुकान्वेाढुमच तिष्ठामि । • ° ० যেহেতুক দুঃখই আছে সুখ নাই যে নিমিত্তে দুখই মনু ভূত হইতেছে দুঃখের অনুভব যে না করা তাহ কেই যুদ্ধ করিয়া বলি । কোণ্ডিন্য বলিতেছেন এই বটে২ । তদ নস্তর সেই শোকান্ত ব্রাহ্মণ মামাকে অভিশাপ করিলেন যে আজি অবধি ভূমি ভেকেদের বাহন হইবা । কপিল বলি তেছেন ইদানী ভোযার অন্তঃকরণ শোকাবিষ্ট হইয়াছে অভএব আমার উপদেশ গ্রহণ করিতে পার নাই তথাপি যাহা কৰ্ত্তব্য তাহ শুন সর্বপ্রকারে আসক্তি ত্যাগ করিবেক কিন্তু তাহাকে ত্যাগ করিতে শক্ত হয় না অতএব সাধলো