পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৫২৭

년 9 ॥ झितॆ॥पदे श्रूः ॥ राजाइ भवन्तामहान्तः पण्डिताश्व तट्चास्त्राकं यथा काब्धेमुषदिश्यतं । मन्त्रीदूते चाः किमेवमुच्यते चाधि। द्याधिपरीतापाट्द्म धावा विनागिने। केाहि नाम जारी राय धर्मेोपेतं समाचरेत् ॥ जलॉन्तश्चन्द्रचपलं जीवितं खलु देहिनं । तथाविधमिति ज्ञात्वा शश्वत् कष्याण्माच रत् ॥ ऋगढष्ण्ास्मं दीच्य संसारं चणभङ्गुरं । सज्जनैः सङ्गतं कुर्य्यात् धम य च सुखाय च ॥ तन्मम रुग्झतेन तदेव क्रियतं । यतः श्रश्वमेधस्इस्राणि स्ाधश्च तुलया धृतं ॥ षश्वमेधस्इखाद्दि सत्यमेवातिरिच्यते ॥ चतः सत्याभिधानंद्यपुरःसरयेोरप्यनबेीर्भूपालयेताः काच नाभिधानस्न्धिव्विधीयतं ।। १ ४ १ * রাজা কহিলেন তোমরা বড় লোক আর জ্ঞানি এই হেতুক এখন আমার দিগের যাহা কৰ্ত্তব্য তাহ কহ অমাত্য বলি তেছে মাঃ কি এ কহিতেছ । মানসপাড়া ও রোগের সন্তাপ প্রযুক্ত অদ্য কিম্বা কল্য বিনাশ শৰ্মা যে কলেবর তাহার কারণ কোন লোক অধৰ্ম্মাচরণ করে শরীরিরদের প্রাণ হল মধ্যস্থ চন্দুের প্রায়চঞ্চল ইহা নিশ্চয় এইহেতুক ভদ্রপ জানি য় পূনং পূণ্য নুষ্ঠান করিবেক মৃগতৃষ্ণার ন্যায় সংসারকে ক্ষণ বিপুল জানিয়া ধর্মের কারণ ও যুধের নিমিত্তে সাধু লোকেরদের সহিত সঙ্গ করিবেক । সেই নিমিত্তে আমার অভিমতেন্তে ভ*হাই কর যেহেতক সহস্ৰ অশ্বমেধ যজ্ঞ আর