পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৫৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

§e ॥ दृितापदेशः ॥ चतः । चख्यानामपि वरूतनं संचुतिः काथ्घेस्ाधिका ढशैर्गुणत्वमापनैरृधन्ते मत्तदैन्तिनः ॥ संहृतिः श्रेयसी पुसंाखकुखैरख्यकैरपि तुबेणापि परियक्तान प्ररेाहन्ति तण्डुखाः॥ इति विचिन्त्य पचिणः सव्वेंजाखमादायउत् पतिताः॥धिनन्तरं स्थाधः सुद्रुराज्जाखापच्ारकोरुता न वजेोक्य पश्वाद्ववितेोऽचिन्तयत् । संचुतालु इरन्तीब। जार्खमम विइङ्गमा:यदातुनिपतिष्थतिबशमेष्थतिमे तदा॥ततलेषुचचुर्विषयातिक्रान्तेषुपचिषुसथाघेोनिवृत्तः अथ जुब्धकं निदृत्त दृष्ट्ठाकपाताउचुः किमिदानी कर्नु मुचितं चिचद्यीवउवाच। माता मिचं पिताचेति खभावा चितयं हितं । काष्घैकारण्तश्चान्ये भवन्तिद्धित बुद्वयः যেহেতুক তুচ্ছ বস্তুর যে সমূহ তাহাতে ও কাৰ্য্যসাধন হয় যেমন রজ্জ্বত্ব পাইলে ভূণসমূহকর্তৃক शङ्खुङ्खुंो २झ হয় । সজাতীয় তুচ্ছ বস্তুরও সমূহ পুরুষের মঙ্গল দায়ক হয় ইহার সাক্ষী দেখ তণ্ডুল তুষেতে বিহীন হইলে ময়ুর হয় না । ইহা চিন্তা করিয়া সকল পক্ষিরা জল লইয়া উপরে উড়িল । অনন্তর সে ব্যাধ অতিদূহেইতে জালের অপহীরক কপোতেরদিগকে দেখিয়া পশ্চাৎ ধাবমান হইয়া ভাবনা করিল যে এ কপোতেরা সকলে একত্র হইয়। অামার জাল হরণ করিয়াছে কিন্তু যখন পৃথিবীতে পড়িবে তখন