পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৬১

岔咎 ॥ च्हृितापरॆष्यः चिचग्रीवउवाच सुखे चरुमाकं प्राप्तानजन्मकरर्मण पाल सॆतत् । यस्झाच येन च यथा च यद्ा च यश्च यावच। यच च शुभाशुभमात्झकस्मँ। तखनाञ्च तेन चतथाच तदा। च तच्च तावच तच च विधाढवशादुपैति । रेगशेाक परीताप वश्धनव्यसनानि च ॥श्राह्मापराधष्टचताना फला न्येतानि ईहिनी ॥ मूषिकधिचबीवस्य बन्धनं हेतु सत्वरमुपसर्पति । चिचग्रीवउवाच मिच मैवं कुरु किञ्चा एनद्ाश्रितानामेषं तावत् पशिंशिइन्धि तद्ा मम पाशं प्रश्वाच्झेत्रछाप्ति । हिरण्यकेाप्घाछ् यहमल्यशक्लिर्दन्ता च मॆ वॆा तखारुतदेतेषं पाशंशश्नु' कथं स्मर्थः तत्। यावन्मे दन्तान चुव्यन्ति तावत्तव पार्ण झ्निझि अनन्तर मप्येषं वन्धनं यावच्चक्यं छेत्स्यामि ॥ * & * চিত্রগ্রীব কহিল হে মিত্র আমারদের পূর্ব জম্মকৃত কর্মের ফল এই যাহাঁহইতে যৎকরণক যে প্রকারে যে কালে যে স্থানে যন্ত শূন্ত কিম্বা অশুভ আত্মকৃত কৰ্ম্ম সে সকল তাহাহইতে তৎকরণক সেই প্রকারে সেই কালে সেই স্থানে ইশ্বরেচ্ছাপ্রযুক্ত জীবকে পায় । নিজকৃত অপরাধ বৃক্ষস্বৰূপ দেহির রোগ শোক পরীতাপ বন্ধন ব্যসন ইহার ফল হয় । উদুর চিত্রগ্রীবের বন্ধন ছেদন করিতে শীঘ্র সমীপে যাইতেছে চিত্রগ্রীব তাহ দেখিয় কহিল হে মিত্র এমন