পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৭৭

६० ॥ दृितायदेश्यः । স্বল্পানুন বুদ্ধি विमथैमागतॆाऽस्।ि तॆाऽवदत् षड्मिच गङ्गातीरे नित्यसुायी निरामिषाशी त्रद्मचारी चान्द्रा यणब्रतमाचरंतिष्ठामि युखान्धर्मज्ञानरतान्बिश्वास भूमयः इति पचिणः सर्वे सर्वदा ममावेशस्तुवन्ति षर्तुं भवद्भाविद्यावयेोष्टद्वेभ्येाधर्म श्रेातुमिहागतः भवन्तथै तादृशधर्म्मज्ञाः यन्मामतिथिं हृन्तुमुद्यताः चच्यधस्मै बैषः । धरेरप्युचितं काच्चैमातिथ्यं ऋचुमागते । हेतुः पार्श्वगता क्ायं नापरुंचुरते द्रुमः ॥ यदि वा धनं नास्ति तदा प्रीतिवचस्ाप्यतिथिः पूज्यतएव । यतः ।। टणानि भूमिरुदकं वाक्चतुर्वी च मूडता । एतान्यपि सनं गेहे माच्छ्दियन्त कदाचन ॥ * * * * * * * শকুনি কহিতেছে বল কি নিমি-ত্ত তুমি আসিয়াছ সে বসিল আমি এখানে গঙ্গাতীরে নিত্যস্নায়ী নিরামিষাশী ব্রহ্মচারী চান্দ্রায়ণব্ৰতআচরত থাকি বিশ্বাসভূমি পক্ষি সকলের আমার অগ্রেতে সৰ্ব্বদা ধৰ্ম্মজ্ঞানরত তোমারদিগকে প্রশংসা করে অতএব বিদ্যা ও বয়সেতে বৃদ্ধ যে তোমরা তোমারদের ধৰ্ম্ম শুনিবার নিমিত্তে এখানে আসিয়াছি। আপনারা এমন ধৰ্ম্মজ্ঞ যে আমি অতিথি আমাকে মারিতে উদ্যতপৃহস্থের এ ধৰ্ম্ম বটে গৃহে আইহুে শত্রুরও উপযুক্ত আতিথ্য কৰিবেক অতএব ছেদন কৰ্ত্তার সমীপবৰ্ত্তি ছায়াকে বৃক্ষ অপহরণ