পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/১১২

कथामुखे प्रभाववक्ष'ना । & R पम्यासर प्रश्लेवन्त तरु शिखर सञ्चारिणि (१) अध्यासित-गिरि-शिखरे दिवसकर जकनि व्रततारे पुनरिव कपोखरे वनमभिपतति बाखातपे, (उ) अट्टे जाते प्रत्लू षसि, नचिरादिव दिबसाष्टमभागभाजि (२) स्वष्टभासि भाखति भूतै, (ढ) प्रयातैबु (२) यथाभिमतानि दिगन्तराणि शुवाकुलीषु, कुखाय निलीन निश्वत-शुक शावकसनाथेऽपि नि शब्दतया शून्य इव तसिान् वनस्यतौ, (ग) खर्नीडाबखित एव तात, मयि च शैशवादसञ्जातबल समुद्भिद्यमानपचपुटे तात-(४) समीपवतिनि कोटर AA AMMAMAMA AMA AMeAAAS میه مخ“ مہ:.....جب بیابحہ ،حسیم&ء दृखमाने सतौति सरखाथ । अब चामरकलाप वेलुपमानुसाराहिबसकरवारणर्खत्यव्राप्युपभितसमासर्खवा श्रयपीयतया शुझीपमा म झर्छ।त्यत्रापि लुतीपमा भन्वा चीपमा इत्यो तेषामङ्ग िभावेन सद्भर । (छ) गर्न रिति । भगवति माहात्म्नावति सवितरि सूर्य । (ड) पन्र्यति । पन्यासरस पर्यन्ततख्ण प्रान्तवत्ति द्वचाणा शिखरैषु उपरिभागैबु सञ्चरतीति तझिन् अध्यसित् प्रागावित गिरैरुढ्याचलख किकिन्यापव तख च शिखर श्रृङ्ग येन तझिन् दिवसकरात् सूर्यात् जन्ध्र वख तशिन् झता खतेजसा खीप नैौता थपष्ठता च तारा नचत्र तारानाबी वानरौ च येन तवान् बाखापते तनसूयाखीके कपैौश्वरे सुग्रीव इव पुन वनम् घभिपतति व्याप्नुवति भभिगच्छति च सति । भत्र पूर्णाँपमाखडार । सुग्रीवख ६यौञ्जञ्झग छपाख्याज रामाधऎऽजुखग्ध'यम् । (ढ) स्प्रष्ट इति । प्रत्यूषसि प्रभाते ष्प्रट जाते व्यता प्रादुभते सति । भाखति सूय नचिरादिव अविखब्ब नेव दिवसस्य अष्टमभाग प्राथमिकयामाजु भजत इति तझिन् निशावसानसमयादारग्य पार्दीनदण्ड चतुष्टधमतिक्ाश्त इत्य्,थ षतएव स्प्रष्टा श्वश् च या भास्वी दौमयी यस्य तादृशे भूते जाते वति । षल शृणॊत्। प्रे चाखडार थविलस्वस्य सत्वरतया गुणपदाथ त्वात् । (ण) प्रथातेविति । शुककुलेषु कौरगणषु यथाभिमतानि दिगन्तराणि प्रयातेषु आइाराथ गतेबु सत्छु । कुजाद्येषु औस्रेषु निलौना जुझाधिता गिभ्रता नि श्ब्ट्ा ये शृक्षश्ावकाख्त सनाधऽपि चर्चितेऽपि तक्षिग् वशिष्यतौ। शाशलौहचे शून्थ इव सव विधप्राणिरहित इव खिते सति । अत्र क्रियीत्मचाखडार । به "مر هة مبسي - هيج. লাগিলেন তখন কোন হস্তী উপস্থিত হইতে লাগিলে তাহার কর্ণের নিকটে বদ্ধ অধোমুখ চামর যেরূপ দেখা যায় স্বৰ্য্যেল মঞ্জিষ্ঠব স্থায় বক্তবর্ণ কিরণসমূহ সেইরূপ দেখা যাইতে লাগিল (ঠ) ক্রমে ভগবান স্বৰ্য্যদেব ধীরে ধীরে উদিত হইলেন। (ড) সুৰ্য্যপুত্র বানররাজ সুগ্ৰীব তারাকে গ্রহণ করিয়া কিষ্কিন্ধ্যাপর্বতের শৃঙ্গে অবস্থানপূর্বক পম্পাসরোবরের প্রাস্তবর্তী বৃক্ষসমূহের উপরে বিচৰণ করিয়া যেরূপ নিকটবর্তী বনমধ্যে ভ্রমণ করিয়াছিলেন, লেহরুপ হুর্ঘ্যের নবীনালোক প্রথমে আকাশের নক্ষত্রসমূহকে বিলুপ্ত করিয়া, উদয়াচলের শৃঙ্গে প্রকাশিত হইয়া পম্পাসরোববের প্রাস্তবৰ্ত্তী বৃক্ষসমূহের উপরে পতিত হইয়া, ক্রমে সমস্ত বন ব্যাপ্ত করিল, (ঢ) এইভাবে প্রভাতকাল স্পষ্টরূপে প্রাচুভূত হইল , অধ্য বেন BBBD DDBB BBB DBB BBBD BBB BBB BBBB BBBB BB BB লাগিলেন, (৭) শুকপক্ষিগণ আহাবের নিমিত্ত অভিমত দিগ দিগন্তরে চলিয়া গেল, শুক শাবকগণ নীরবে নিজ নিজ বাসতে অবস্থান করিতে লাগিলেও কোনরূপ শব্দ ছিল ন' R) ৰাখিাদ (२) अष्टभागभाजि ॥ (३) प्रधातेषु च । (४) पितु ।( محمتعلیمحمتیب