পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/১৬৮

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

बाबासुखे जावाखिबणना । १४७ मय खेधवलित-पुरोभागम्, उद्दमदमल-गङ्गा प्रवाइमिव जङ्गुम, (न) अनवरत (१) सोमोद्गार रुगन्धिनिखासाव () छष्ट मूतिमद्भिरिव शापाचरे (३) (संदासुखभाग सब्रिहितो परिस्फुरझिरलिभिरविरहितम्, अतिक्कशतया निजतर गण्ड़गर्तम् उन्नततर (४) ुरु घोषन् प्राकराल तारकम् प्रवशीर्यमाण-विरख-नयन पचह्ममाखम् उद्ग-दौघ रोम रुच-श्रवग विवरम् प्रानाभिलम्बित कूचकखापमानन .حجمہ سہہ۔ ممبصمہ .sم احمہ^- % مہیہ" शिथिलाभ्यां ग्र थिएथाझथनोपरि पतिताभ्यामित्यद्य असएव ताभ्यां ध,जतैौभ्याम् चवटभ्यमाना थाश्रीयमाणा कथचि दवरुध्यमाना इष्टिद् श्ललिाश्च स्म तम् । धनाधf समावगतशुप्लीपमाजञ्झार । (ग) भनेति । अनवरती यी मन्त्राभ्यासो मन्त्रजपपौन पुन्य तेन विद्वत व्यादत्तम् भधरपुटम् थीष्टयुगल थख तस्य भावस्तया छेतुना निष्पतङ्गिनि गैच्छमि अतिशुचिभि परनधवल सत्यप्ररीडैरिव सत्यवाक्यसत्यव्यवहारयी ररू,रौरिव खच्छा निर्वला पापईौना या इन्द्रियवृत्तय मन प्रधतीनामिन्द्रिय णां व्यापाराखाभिरिव विद्यायुर्यशौन धकविनयादिभिरिव करुणरसप्रवाहैरिव दयारसखीतीभिरिव सव व निर्मखलादिति भाव दमनमय ख दनकिरण घवखित चॆतौक्कत पुरोभाग सन्मुखदणी यस्य तम् अतएव उइमन लचिणकर्णान्निगैच्छन् भमखी गङ्गाप्रवाईी वआत जङ्गु, तन्ख्य मुनिनिव खितम्। अव वमतेरकर्गकत्व विवचितम्। यब चतस्त्र एव शुषोत्चा वाक्याथ छैतुक काब्य लक्रमुपमा च इत्य तेश्रामङ्गाब्रिभावेन सद्भर । पुरा किल हिमालयाल्लिर्गता गङ्गा यजमानस्य जीय ज्ञवाट प्रावयन्तौ क्रीधार्तण निपौता पुनभ गौरथप्राथ नया कण रन्ध ब्रि सारिता इति ब्रह्मपुराणवार्ता अतएव जाझौत्युच्यतै । (प) षलेिति । इत्थादौम्बालगवेिश्यषशनि । वलवरत य सोमस्य निपौतसीमरिचस्य खढ्गार तेण सुगन्धिनि। नित्रासैन वायुना थवक्कप्टराक्कष्ट मूत्ति म िशापाघरैरभिसन्यातवर्णे'रिव । परिसङ्गुरििवचर िचलिभिश्व मरें थविरहितम् भपरित्यक्तम्। चत्र गुणीत्मचाखडार । चतिक्वशतया नितान्तचौणदेइतया निखतरौ भर्तौवगर्भौरौ गण्डगतौ गर्शीभूतौं गण्डौ यत्र तत् । उन्नततरा अत्युच्चा घ्नू। गण्डीपरिभागइय वीणा नासिका च यअिन्। तत्। नितान्तचौणदेहानामौदृगानन भवतीति द्रष्टव्यम् । भाकराले तेजखितया भर्तौवीय तारके नयनतारादय यत्र तत्। अवशौर्यमाणा चौथमाणा विरला भनिविड़ा गयनपद्ममाला खीचनलीसश्रणौ यत्र तत् । उढ़गतरुत्पन्न दीर्घ* रीभभि रुड भाढ़ते श्रवणविवरे कण रन्ध हय यत्र तत् । भानाभिलन्वितो नामिपर्यन्तपतित कूच कलाप रमन्नुराजिय व तत् । कुच्च मखौ ध्रुवीम ध्य श्मझुक तवयोरपि । इति विकाण्डशेष । तादृशमानन मुखम् आदथाण धारयन्तम्। ാ .مہم مہینہ۔ ছিল, (ন) অবিশ্রাস্ত মন্ত্র জপ করায় ৬ষ্ঠযুগল বিবৃত (ফাক কব) হইতেছিল বলিয়া মুখ হইতে নির্গত অত্যন্ত শুভ্রবর্ণ সত্যের অস্কুরের স্থায় নিৰ্ম্মল ইঞ্জিয়বৃত্তির গুণ বিস্কার গুণ বিনয়াদির ন্যায় এবং দয়ার স্রোতের ন্যায় দস্তরশ্মি তাহার সন্মুখভাগ শ্বেতবর্ণ করিয়াছিল, স্বতরা নিৰ্ম্মণ গঙ্গাপ্রবাহনি সারণকাৰী গুহ্যনির স্থায় তাহাকে দেখা যাইতেছিল, (প) যজ্ঞে যে সোমরস পান করিয়াছিলেন, অবিশ্রাস্ত তাহার উদগার (ঢেকুর) হওয়ায় মুগন্ধি নিশ্বাসবায়ুতে আকৃষ্ট হইয়। ভ্রমরগণ অতিশাপের মূৰ্ত্তিমান অক্ষরের স্থায় সৰ্ব্বদা মুখের নিকট থাকিয় বিচরণ করিতেছিল শরীর অতিশয় কৃশ বলিয়৷ গালের গৰ্ত্ত দুইটা গভীর এবং (१) अविरत कविरज़ । (२) नि श्वासा । (३) मूति महि मापाचरीरिव । (४) समुब्रत ।