পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৪৮৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

8&● कादब्बरों पूवभागे प्टष्ठत प्र वैमाऎव युष्यधन्वना, कथमपि सुप्तप्रयत्नमप्यात्मानम (१) भ्रधारयम (ट) । अनन्तरञ्च मेऽन्तमट्नॆन (२) अवकाशमिव द्ा माहितसन्तानां निरीयु ग्ज्ञाचमगत (ठ) । साभिलाष हृदयमाख्यातुकाममिव स्झ रितसुखम३मूत् कुँच युगलम् (ड) । खद-लव (३) लेखा च्तानिर्तवागलल्लज्जा (ढ) । मवीरध्वज” निशित शर निकर-निपात (४) त्रस्तवाकम्मत गात्रयष्टि (ण) । तद्रूपातिशय द्रष्टमिव कुतूलह्राद्ालिङ्गन लालबॆभ्योऽङ्ग`भ्यो निरगाद्रीमाञ्चजालकम (त) । अशेषत खदान्भसा धोतश्वरणयुगलादिव हृदयमविशद्राग (थ)। سمتیہ---م.عبدایہ۔ می..... .സ.-l .-്. - .س---- - - - -- मनसा पुरस्तादाकृष्यमाणव पुष्पधन्वना मदनेन पृष्ठत प्र व्यैमाणव चाख्यसानेव सतैौ मुताख्यता प्रयव्रस्तत्समौप गमननिवारणचेष्टा येन त तथाविधमपि श्रात्मानां देइम् कथमपि महता झ शेनेत्यथ भधारय खस्थान एवारघम् । षनॆण धृतिरुता । श्रश्व तिस्रएामिव क्रियीriप्न'चाणां मिथो निरपॆच'ाथ! ससृष्टि । (उ) भनेति । शिञ्च धनन्तर मे मम अन्तद्र दयमध्ये अवकाश तम्य मुनिकुमार ख वसतिस्थान दातुमिव मदनेन भान्निता जनित सन्तानी विस्तारी येषां ते तथाभूता श्वासमरुती निश्वासवायवी निरौघुनि गैता श्वास निर्गमेन व हृदये अवकाशीत्पत्त रिति भाव । अत्र झिधीत्प्रेंचालड़ार । (उ) साभीति । कुचयुगल कत्त सभिलाष तन्ध्रुनिकुमारप्राप्तीच्छापरिपूण हदय कर्च आख्यातुकामनिव खमेनमवश्ध प्राप्तासौ त प्रियवार्ता वक्त मिच्छ इव सत् स्फुरित स्वदित सुग्वम् भयभाग एव मुख वदन यस्य तत्तथविधमभूत्। अन्या:पि किञ्चिद्दत काम स्फुरितमुखी भवति एतेनाभिलाष उर्जा । अत्र गुर्षीत् प्र चानुप्राणिता धग्रदॆशवं’नयीभ दंऽपि झ षण तटभट्ाध्यवसायमूलातिशयोक्तिरलङ्कार । (ढ) खर्दति । लज्जा म्वदलवलेख4ा घद्मविन्दुश्व एखा चाखिता धौतेव सती भगखत् ध खिवदिति भाव । चनेन खद उप्त । अत्र क्रियात्म चालद्धार । (ण) मकरैति । गात्रयष्टि मकरध्वजस्य मदनस्य ये निशिता शरास्तषां निकरस्य समूहस्य निपातात् षाघातात् वस्त। भौतं व वर्तौ धक्ष्यत । अनेन कम्पीऽभिहित । चन्नापि क्रियेीत्प्र चा । (त) तदिति । रामाचाना जालक समूच् तस्य मृनिकुमारस्य यो व्पतिशय सौन्दर्यातिरेकति द्रष्टुमिव (ট) তহবি পর আমার নয়নপ ভূতি দিযুগ যেন আমাকে উত্তোলন করিয়া তাহার নিকট নিয। যাইতে লাগিল হৃদয় যে সম্মুখব দিকে আকর্ষণ করিতে লাগিল এবং কামদেব যেন পিঠেব দিক হঠতে ঠো তে লাগিলেন—এই অবস্থায় আমি তাহার নিকট যাইতে নিবারণ কবিবার চেষ্ট পবিত্যাগ ক বস্থা থাকিলেও অতিকষ্টে আপনাকে আপনি পূৰ্ব্বস্থানেই (দাড় কবাইযা) রাখিলাম। (ঠ) তাহার পর আমব হৃদয়ে তাহার বাস কবিবার স্থান দিব র নিমিত্তই যেন কামদেববর্তৃক বিস্তৃত হয়৷ নিশ্বাসবায়ু নির্গত হইল। (ড) তাহাব প্রতি অভিলাষী আমাৰ মনকে প্রিয়স বাদ বলিবাব জন্যই যেন আমার স্তনযুগলের মু ফুরিত হইতে লাগিল। (ঢ) ঘন্ম জল বিন্দুসমূহ প্রক্ষালি ত হইয়াই যেন আমার লজ্জা পডিয়া গেল। (৭) কামদেবের স্বধার বাণসমূহেব আঘাতে ভীত হইয়াই যেন আমার শরীর কঁাপিতে লাগিল। (ত) তাহাব অসাধারণ সৌন্দর্য দেখিবাব জন্তই যেন কৌতুকবশত (R) मुक्षमथवमात्मानम् । (९) तन्झदनेन । (२) खदसखिलखव । (४) पाय ।