পাতা:প্রবাসী (দ্বাত্রিংশ ভাগ, দ্বিতীয় খণ্ড).djvu/৩২

Abo जि८णांछन बङाछ बिन्बाब्रव्र छेखष जडिनब्र कब्रिटणन, কহিলেন-বলকি ! এ গ্রামে কস্মিনকালে ডাকাতি শুনিনি। गवांशद्र शनिद्रां कश्नि-मफून षदब्र बागहे चांशनाटक শোনাতে এলাম । -जांधह, जाधि cर्षीज निक्रि । ८ठांयांब्र गणैौ जर्षभ। क्ष्ब्रमि छ ? -जर्षय हtब्रtछ डां८णब्र क'खन। जTांब सfürग्न नां श्राणांtण चांब्र७ जषष इ'ङ । बनदिशंद्रौ cकांथांच्च ८त्रण ? —তাকে তোমরা চেন না কি ? সে ত কালই চলে গিয়েচে । সে এখানে চাকরির চেষ্টায় এলেচে, সে ত আর ডাকাত নয়। —রাম, সে অতি সাধু ব্যক্তি। আর একজন সাধু স্বামাচরণ, সেও এখানে থ,কে না । —তার কথা কেন ? সে কোথাকার লোক তাও थांभब्रां बांमि cन । कांण ब्रांtब काएँxक फ़िनाङ পেরেছিলে ? —বাতি ধ’রে তাদের মুখ দেখেছিলাম, কিন্তু তাদের *ब्रिछइ बिखांजा कब्र झछ नि । —জামার লোক সঙ্গে দিচ্চি, গ্রামে দেখ যদি কাউকে চিনতে পার। গঙ্গাধর জানিত গ্রামে কাহাকেও পাওয়া যাইবে না। ८ण बजिल,-चांवब्रां निtबग्न कांद्दछ वाण, ठेक बांझ्यांब्र जबष्ट्र নেই। আপনাকে শুধু বলতে এসেছিলাম। হরিনাথ ও গঙ্গাধর সেই দিনই চলিয়া গেল। রাত্রে কি হইয়াছিল ত্ৰিলোচন তাহা উত্তমরূপে অবগত ছিলেন। এই দুই ব্যক্তি কে,কি অভিপ্রায়ে স্ববর্ণপুরে জাসিয়াছিল उइ डिनि छानिएउन न, किइ श्रृङ्ग इहेरण उग्नानक ! ত্রিংশ পরিচ্ছেদ জল্পনা इबिनाएषद्र जाप्यत्र डिकै बाफ्रिड श्रृश्नैिौ डांशत्र धूफ़ौधा । गणर्क cउशन निकै नष्ठ, किरू चब्र कान् विषद हऐछ। डिनि ८णरै **ीख बब्रांदब्र हत्रिनांtषद्र बांग्निरङ षक्रिप्टन । कणिकांठांब्र बांफिाउ ¥कूक्लिबांष ७ नवाषब चात्रउरक दषन थषय णरेशा d: 萤 §ofaneiro, Sలిలిలీ) शंब cगरे गयद्र भूज़ेौषाहरू cनन श्रेष्ठ चांना रहा। ठांशंद्र किहू श्नि गtब भूशेष चांबाब्र cषप्न किब्रिह cणंtजन, चांगंठ कणिकांडां८डरे ब्रहिण। चांबांब्र गरवांश चांगिण इब्रिनांष e ग्रंक्षब्र ८कांषांब cदफ़ॉरेष्ठ . गिब्रांटइ, किरू चाश्रृंड cषयन कणिकांठांद्र हिण cगरेक्कन ब्रश्णि । dईक्ल८ण ७क भांग चउिदांश्डि इहे८ण हब्रिनांtषब्र भूफ़ैौभागवषट्ब्रब्र भाटक छांकाहेबा गा?ादेष्णन । cगरे সঙ্গে প্রভাবতীও আসিল। খুড়ীম গদাধরের মাকে বলিলেন,-হরিনাথের যে দেশ বেড়াতে গেল তা লে মেয়েটির ত কোন উপায় ক’য়ে গেল না । গঙ্গাধরের মা বলিলেন,—কি উপায় করবে ? —কেম, তাকে বাপের বাড়ি কি শ্বশুরবাড়ি যেখানে হয় পাঠিয়ে দিয়ে যেত। প্রভাবতী বলিল,—তা হলে আর ভাবনা কি ছিল, भूफ़ौथा। उहे शनि चांना धाकट्व उ इ'tण €ब्र কলকেতায় নিয়ে আসবেন কেন ? খুড়ীমা একটু সন্ধি ভাবে কহিলেন-সেই ৰাৰি ब्रकध कथा ? जघन cनांयड इनप्रैौ cषाइ, बां८णञ्च बांफ़ि শ্বশুরবাড়ি ভুলে গিয়েছে সে কোন দেশী কথা ? গদাধরের মা বলিলেন;–e কথা বললে চলৰে কেন ? জামরা ত স্বচক্ষে দেখে এসেছি তার আগের কোন কথা মনে নেই। কত ভাক্তার কবিরাজ দেখান হ’ল কেউ কিছু করতে পারলে না। তা না হ’লে সাধ করে কে জাৰার পরের বাড়ি পড়ে থাকে ? ū -७ ब्रकभ cब्रांत्र गांउजाग्र कषन सनिनि । निवि] शॉटफ्र-नाटक, शनिग्रंछ कब्रदछ, जांब्र चांtत्रब ८कांन कषां মনে নেই ! হয় নেকামি, না হয় কিছুতে ওকে পেয়েচে । eथखांबउँौ ब्राग्निब cगंण, कश्जि,-वघन कषों क८ण न, भूफ़ैौष। शब्रिनाषबाबू छनरण ऋक्षांकरव ना। चांगउ cष बनइ धूप को जांtइ छ थॉ१ि cवन चनि। cग ८क, ८कांकंद्र पांज़िं,९ंकि, कैवले, उीब्र किङ्करें शब८नरे, गद प्रमुझदकििr cिर अपार ज पूंtब गांइ न, कन कचरंक्स्प्रं*केिह्रै ऋन नटक न ।