পাতা:বিশ্বকোষ অষ্টম খণ্ড.djvu/৪১৮

দশমহাবিদ্যা [ - --- थ११ कब्र । ५कन नाब्रन विदूक uरे क्विब्र जिब्गगा कब्रिब्राছিলেন। বিষ্ণু নারদকে কছিলেন, একদিন আমি শিৰদৰ্শন कब्रिtङ त्रिब्रांझिणांम, cनदेषाcन महां८नव८क *ाढ ७ मांद्रीछत्रणসংযুক্ত এবং অত্যন্ত হর্ষে গলিত ও উচ্ছিষ্ট জাত হইতে দেখিয়াझिणांम, ८गई “प्लेष्टेि शा४ ला8’ uई कथां गणिtण *करब्रव्र সহিত পাৰ্ব্বতী প্রতিপূর্বক উচ্ছিষ্টপ্রসাদ পরম্পরে গ্রহণ कग्निब्रांहिtणन । *िद*सिाइब्र रुणिम्ना हिरणन, ‘cफांमां८क cय फजना कब्रिप्रु, अ°tशमोनियाग्न ठाइब्ररे जकण थप्नाञष লিব্ধি হইৰে ” সেই অবধি তিনি উচ্ছিষ্টমাতঙ্গী বলির কীৰ্ত্তিত इहेब्र! शां८कन । प्लेख बिरुव्र८म्न नंम्न वडल्ल७८म्लग्न भाग्न ७कस्एब्र गिषिङ अटिक्नु “অখ মাতদিনীং ৰক্ষ্যে ক্রাকৃতভয়ঙ্করং। পুরা কদম্বৰিপিনে মানাবৃক্ষলমাকুলে । बछार्षः ग6डूठाना९ मउtत्रा नामtड यूनिः । श्रृङ१र्षणश्वनि ठप्°ा९ङ°ाठ गखडम् । তত্ৰ তেজঃলমুখপঙ্গং স্কশ্বরীনেজতঃ গুণ্ডে । তেজোরাশিরভূত্তর স্বয়ং প্রকালিকাম্বিক। छांभली१ ग्राणशाहाब्र ब्रांछगाँठशिनी छtद९ ।* जुङ्गडउग्ररुको गाडविनौव्र बिरुद्ध कविड श्रेष्ख्रश्। পূৰ্ব্বে মালাবৃক্ষসমাকুল কদম্ববিপিনে সকল ভূতৰশের निभिखं षडच नiरभ भूनि ग्रश्व ९िगङ्ग १द्विग्न! ७१ञ्छं निघ्राश्रिणम, ८ग३थाप्न ईंनोरनङ्ग श्रेष्ठ ८उण गर्नू’ भन्न श्रेब्राहिण, cनरे cडtजtब्रानि३ ॐौकाणिक या अधिक, *tग्न ङिनिहे छामणक्र” अषणरम कब्रिव्रा ब्रtजबांडणिनैौ भttभ गिथTांड झहेब्रां८छ्म । त्याक्डौद्ध फे९थडि गषप्क७ ७हेब्रण डिप्न ब्रण विक्रम wit sज्र श्वां★ । माँब्रल १६ब्रtरणम्र मté-- *४ीय छ! यजमानन्छु &कलांगनिथएब्र एग्न: । अकश्। ििब्रज फझ ५७यछ्। यूवउक्तजन् । ক্ষুধয়া পীড্যমানাল্মি দেহি ভোক্তং ৰখোচিত্তম্ ॥ झेश्वग्न ॐयाछ । चल९ Gाउँौका छझ९ cफ नाछाथि cकोछन९ उज्र? । रैङ्ग्ाखं, हिङ्गवाभाअ ५झषंशं श्रिषः ॥ দেযুবাচ । ८॥fड् एठश्it बश्tषि श्रृशिखरििब यश्fंख ॥ विणविडू* न भtङ्गमि *फ़्डिाशि भएरवग्न ? हेडि चत्वां तिवद्वाकांकj९ *म* याद कृगामिकिः ॥ • क११ ७धर्डीचा भांडवि खन११ छोडि कांश्डि१ a : 8 se ) দশমহাবিদা: পুনঃ প্রতীক্ষ্য লা দেৰী পুনঃ প্রাঙ্কত্বিদং বচঃ। দেহি ভক্ষ্যং জগন্নাথ ম শক্লোমি বিলম্বিতুম্ ॥ ইভুক্ত পতিমাদার মুখে ৰিক্ষেপ স৷ শুদা । ক্ষণেম তপ্ত দেহা ধুমসবে ব্যঙ্গায়ত ততো দেহে লযুৎপয়ে শস্তুৰ নিজ মায়া। উবাচ পরমেশান স্বাং প্রিয়াং শৃণু শোভনে । পশু ভদ্রে মহাভাগে পুরুৰো নান্তি মাং ধিন। सनश्च दनिष्ठा नारिङ •शफ्ः ख्ञानक्रकूषा ॥ বিধবালি কুঙ্ক ত্যাগং শঙ্খলিলুয়মেব চ। সাধব্যং লক্ষণং দেবি কুর ত্যাগং পতিব্ৰতে ॥ এধা মূৰ্ত্তিস্তৰ পর বিখ্যাত বগলামুখী। ধূমব্যাপ্তশষ্ট্ৰীয়াত্ত, ততো ধূমাবতী স্বত ॥” (নারদপ ১৩ অ’) ७ङ्गनेिन भक्षप्य 'कृष्णांश्चा*ि९८ङ्ग अश्fन द्विर्डছেন, লেইখানে ক্রোড়স্থিত। গিরিজা বৃষভধ্বজকে জিজ্ঞাস। করিয়াছিলেন, “হে দেবদেব মহাদেব ! আমি ক্ষুধায় নিতাস্ত পীড়িত হুইয়াছি, আমাকে ৰথোচিত তক্ষ্য প্রদান করুন।’ মহাদেব কহিলেন, "ক্ষণকাল প্রতীক্ষা কয়, তোমাকে খাদ্য দিতেছি।” ইছ বলিয়া মহাদেব বিরত হইলেন । পুনরায় দেবী বলিলেন, “হে দেবদেব জগৎপতে । আমি ক্ষুধায় নিতান্ত কাভয়। হইয়াছি, বিলম্ব করিষায় সামর্থ্য নাই, শীঘ্ৰ যথোচিত খাদ্য eयमान कङ्गन ।’ मझitणय यिग्रडम शृङ्गौबू ७झे कथा छनिग्न? বলিলেন, ‘ক্ষণকাল প্রতীক্ষা কয়, বাঞ্ছিত খাদ্য দিড়েছি।” जउँौ श्रांवाञ्च वणिtणन, 'cश् जशम्नाथ ! गिलर कब्रिदाङ्ग नामर्था নাই, শীঘ্ৰ খাদ্য দিন।’ এই কথা বলিয়। সেই দেবী পতিকে গ্রহণ করিয়া মুখে নিঃক্ষেপ করিলেন । ক্ষণকাল মধ্যে ७शद्ध cनश् श्रेष्ङ धूभग्नात्रि फे९°व्र श्रेष्ङ गाभिण । उाशब्र श्रंझ भङ्कांश् िमिश् झग्नि एब्रि! cषश् छ९ुश्च द्विथ्र श्रौघ्रं *ाङ्गेौ८क बणिञ्चाहिरणम, ‘अग्नि cशांछtन ! छांनफ़कूषाब्र! अदcणाकन कब्र, मांभा खिन्न गूझव नाहे ७षt cठामा छिछ क्ली नारे, अषन फूबि विश्व श्रेब्राइ, भधनिनून नब्रिङtश कब्र । cझ् भठिठाउ, गंiफिजठ फ़िरू ठााश कब्र, cछांत्राग्न भै “मूर्डि वशणांबूरी मारम थाउ श्रेtव । · गमण नद्रौदब दूम नब्रियाॉस एश्ब्रांश्णि वणिब्रl cउtभाइ अ*ब्र आब्र ७क मtभ भूमावडी शहएव ।' স্বতন্ত্রভঞ্জের মত্তে— *দক্ষপ্রজাপত্তের্ষজ্ঞে সৰ্ব্বসংহারচঞ্চল । फूका cनश् विर्निकिन उरडांबूगांछबन् मशन् ॥ ভস্বাভাৰতী জাভা সৰ্ব্বশজৰিৰাশিনী। - कांनैी कांण कांवषच, cखमेयवारइ नितांबूझ१ ॥