-* بیبیسی ठि (झैं) वि-क्य-खि । ५ क्रिकबछि, विश्ख्यू।ि २ जमिश्रह, जनचङि ।। ० नत्नञ्च । (निशां* e३v***} বিমতিত (স্ত্রী । ৰিমভের্তাৰ বিমস্তি-ভল-টাপ, মিতির ভাৰ বা কাৰ্য্য, ৰিমতিয় কাৰ্য্য । (পুং) ধিমতোষ্ণ (বর্ণাঙ্গালিভ্য ৰাঞ্চ, পা *****७) इङि हेबनिक । विबडिग्न छांद, tवबङा, विवउिठा, বিপরীত বুদ্ধিয় কাৰ্য্য। - বিমতিবিকীরণ (পুং ) ১ জলক্ষ্মতিপ্রকাশ। ই গর্ত, সমাধি জন্ম খাণ্ড খঙ্গম। ৩ ৰৌদ্ধমতে সমাধিভেদ। (পুং ) বৌদ্ধ রাজকুমারভেজ। খিমৎসর (ত্রি । বিগতে মৎসরে যন্ত। মৎলয়ৰহিত, জহ স্কারশূন্ত, মাৎসৰ্য্যহীন। “বস্থাৎ স সভাৰা শান্ত: শত্রাবপি বিমৎগরঃ।” ( মার্কণ্ডেয়পু” ৯৭ ) বিমথিত্ব (ত্রি) বি-মথ-তৃচ, বিশেষরূপে মথনকারক। বিমথিত (ত্রি) ৰি-মন্থ-ক্ত। বিশেষরূপে মখিত, বিনাশিত। বিমদ (ত্রি) বিগতং মদে বস্ত । মদরহিত, বিমৎসর, * { সৰ্য্যহীন। ৰিমধ্য (ক্লী) বিকলমধ্য, ঈষদুন মধ্যভাগ, বাহার মধ্যভাগ পূর্ণাবয়ব নছে। “জগাম পুরো অঞ্চনো বিমধ্যং" (খাৰু ১•১৭৯২ ) বিমধ্যং ৰিকলমধ্যং ঈষদুনং মধ্যভাগং ( সারণ) বিমনস্ (ত্রি) কিন্তু মনাে ত। চিন্তানি বাকুৰি, •र्षांड-कृईना:, अडईमा:, झुःर्षिऊयांनण । (लकब्रङ्ग*) বিমনস্ক (ত্রি) বিনিগৃহীতং মনে বস্ত, বহুত্ৰীহে কপ, সমাসান্ত । वेिषनiः । পৰিলোক্য ভগ্নসংকল্পং दिमनक दूषक्षजम्।* (डांशंदङ भ००७०) বিমনায়মান (ত্রি) বিমনস্কাচ, বিমনায়শানচ, হাঁখিত, देिश्च । বিমনিমন (পুং) বিমনসে ভাৰঃ বিমনস্ (বর্ণাঢ়াদিত্যঃ ব্যঞ্চ। প e॥১১২০) ইতি ইমনিচ, মনস শাস্ত টেলোপ:। বিমনার ভাৰ । विभन्नु ()ि थिच्; बशः जाप्श क्छ। ক্ৰোধয়ছিত, স্বাগপুস্ত । ~नब्रां श् िcय विमछदः नष्ठडि” (कक् २t९ets ) পৰমগুৰঃ ক্ৰোধয়ছিতাঃ’ ( সারণ ) ৰিমনুকে (ৰি) বিষয়-স্বার্ধেক। বিষয়, :ে | विभश्च ( श्: ) बि-शैौ ‘५ब्रा’ ऎडा. । रिनिबद्धं । ( cऐंश ) t DDDD SDS BBBBB BB DDB iS DBBDDS XVIII እግ•
بأن يغ बूच, छणिड कॉणकांशकिञ्च । ९ विमर्कम, ধৰণ। অপেক্ষ, झुर्मि । s थइन । ९ जन्चार्क। “আলোঁ মৰেজপিলানগজি- * ख्रिमांर्भशार्दौछिंविबईनेडः ।* (प्रघू ०७३० } *बिभां#*ा! आज छछ शैौणैनां९ बिबट#म जन्कए***ोठ** { अझेिमांथं } • पूष् ।“ ( ब्रायश् ि७७२।१ ) १ झणङ् । 綠
- कॉर्षांर्थिमांश् दियए#ि हि झांख१८बोवांद्र कब्राड *
(૧ાયઃાન ૧ાજ્યશાસક ) ৮ পরিমল। ৯ বিনাশ। ১• সাধ । বিমৰ্দ্দক (পুং ) বিমৰ্দ্দ এৰ স্বার্থে কন্। २ विश्वीमकोो । विगर्नम ( गै) दि-वृन-नूछे । कूडूमांकि बर्कन, भर्षाघ्र*ब्रिमण, विभ#। (भगग्नङ्गा”) २ विरलबझरन बर्कम । (णि ) बिटलएषण मृन्माउँौठि बि-मृन-शू। ० भर्षनकांग्रँी, गैौफ़ानब्रक । “अब्र१ न शणानां९करँी #ौमखमवित्रर्तिमः । r नांषिषमन्**ौ ौौबिष्वंगनः बङ्ग: ॥“ ( সাহিত্যদর্পণ e॥২৬৬ ) বিমন্দিত (ত্রি) বি-মৃদ-ক। ১ হুট । ই পিষ্ট। ৩ জঙ্কিম্ভ। ৪ মথিত, ৰিলোড়িত। এ চুর্শিত। ৬ সংঘটিত। विश्वन् ि(ब्रि) वृिश्हेनि। बियर्कमकोब्ररू। मथनलब्ररू। “নগতরুশিখরৰিমী লশকর্করো মারত-চওঃ * (বৃহৎস ৩৯ ) दिभएर्नांथ’ (१९) विमर्शशखि*ठौठि-७५-श-रू। धर्मम श्हेप्च् জাত সুগন্ধাদি । “অখ গন্ধে পরিমলো বিমর্গোখে মমোহরে। श्रिीमैौ भग्नांशंौ शश् िचांग्क्षी धैष्ठि: ॥“ (भचङ्गझा” ) বিমর্শ (পুং বি-স্বশ-বঞ্চ, ১ বিতর্ক, বিচারণা। ই তথ্যাঙ্গুসন্ধান।” ७ बिबळ्ना । e वृख्चिाब्रा गऔक कब्र । * जनाखांक्। ৬ অধৈৰ্য্য। y * বিমশন (স্ত্রী) ৰি-গুণ-লুটি, ১ পরামর্শ, বিতর্ক। “বিতর্ক; স্তান্নয়নং পরামর্শে বিমর্শনম্। অধ্যাহারস্তর্কষ্টহোংহুয়ান্তগুণমূষণম্ (হেম ) বিস্তুগুতেইনেনেঞ্জিৰি-গুণ-কংগে-লুটি, ২ঙ্গাল । “কৰ্ম্মণা কৰ্ম্মনিৰ্বারো ম স্থাত্যপ্তিক ইষ্যতে। * जदिइनषिकांब्रियां९ cधांग्रन्छिख९ बिमलनम् ॥“ ( छीनक्छ est**) ४ कक्लबंर्क। (छि) বিমশিন (ৰি) ৰ স্বণই। মিশকারক। । . বিমর্ষ (পুং) বি-স্বৰ-ঘএ, বিচারণ, বিচার,নির্ণ। “अश्वः शैौषू शूंश्चाद्धि विषं बिक्षांचि॥” (কখাগন্ধিৎসা" ২০১as ) 弥
