কেশৰ । [ sav ] কেশবকীর্তিস্থাল কেশরী ( ঐ ) , ৰক্ষজাতিবিশেষ। ( চরক )। ২ পুরাগবৃক্ষ। কেশীকৃসিংহ, উড়িষ্যার cङ्कभ्[*ौुश्ा।। ५ुश्म ब्रूtषt । { ঔংক্ষল দেখ । ] কেশীপৃষ্ট্ৰিপতি, বিয়ের একজন */कांबशभैौङ्ग ब्राँझ 1 কেশ(স)রিস্তুত (পুং) কেশরিঞ্চ স্বত: ওঙ্কং। ছয়মান। ८कभौग्न °ाङ्गो चक्ष्मीब्र अंप्6 °क्य्बन्न सैद्रप्ण श्कूमाछामग्र जन् । কেশরুহ (গ্ৰী) কেশ ইব রোহতি, রুই-ক। (ইওপধঙ্গাপু किब्रः प: । *ा ७५॥४०४) छझनखिक इक्र, छऊमकौ । কেশরূপ (গ্ৰী ) কেশন্তেৰ স্থপমন্তীঃ ৰছত্ৰী। বৰাক, ושזויזן" কেশলুক, কেশলুঞ্চক (পুং) কেশান नूकङि चननब्रठि লুঞ্চ অণু, শক্ বা জৈমাচাৰ্য্যবিশেৰ । “আঃ পাপঃ পাষণ্ডপলদ । চণ্ডালৰেৰ ! কেশলুঞ্চক” (প্রবোধচঞ্জোম্বর ) । २ ८कश्वभू७नकाँग्रैौ । কেশব (পুং ) কে ব্ৰহ্মা ঈশোকদ্রস্তেী ৰাত: প্রলয়ে উপাধিৰূপং মূৰ্ত্তিং পরিত্যঙ্গ্য তিষ্ঠতো যত্র । কেশ-বা-ড। ১ পরমাত্মা । কেশং কেশিনামানমস্বরং বাতি হস্তি, কেশ ব-ক। ২ বিষ্ণু । cकनैनामक मठाधक मिशन कब्रांग्र ८क*य माम श्रेब्रटिश् । “বস্বাক্ষরা হত; কেশী ভষ্মানমচ্ছাসনং শৃণু | কেশৰোনাম নামা স্বং খ্যাতো লোকে শুধিৰ্যপি * ( इग्निद१* w०४७ । ) पदा ८क अरन भवषन्छाडि । विषू, oणब्रकोष्ण औरङ्गानगश्:॥ ५श्न द्विप्र।। १ी:झन शिष्ां ऊँश्tश्ा नांम ८हक्षय । च१द। कक चक्र झेभ-5 ८क* बकदिपूमरश्श्वग्ना: cठ भिन्नभाउग्री সন্ত্যত্র, কিম্বা কশ্চ ঈশশ্চ কেশে পুত্রপৌত্রত্বেন ভবতে ইস্ত (८कथाप्राश्छडबणार । न *२०००) व अठाङ्ग। ५३ मकाcद्र ৰিফুৰোধঞ্চ কেশৰ শষ্ণের নানাবিধ ব্যুৎপত্তি নির্ণীত হই, DD S DDDBB BBSBBS BBDD DDD BB BBB ঙ্কেশ অস্ত্যৰ্থে ব প্ৰত্ত্যাঃ । “चश्मरक् cन् यिरूोश्रप्सु मम cठ Cकुन९खिज्रो: । अर्खल: ८कश्वय१ छन्द्रा९ थारुअंश छिनस्नुभः ।” बङ्सोङ्गठ । কেশাঃ প্রশস্তাঃ সপ্তাঙ্ক কেশৰ । ( ত্রি ) ২ প্রশস্তকেশश्रू', बtश्tङ्ग हूण खण ।। 8 दिगूंडॆिदिभिष१ s भूझtभङ्क्तः । ( cथतिमैौ ) ।। ७ खशश्उि श्रृंरु ।
- কেশৰং পতিতং কৃষ্ট ফ্ৰোণোছধদুপাগন্ত । बखिं *ft७श्रीः बरं श्!ि८झ*ब ८ुश् ।“ क्षिषिभूक्षश्७न । १ ५कबम ग१ङ्गछ &दब्रांकङ्गन, टेकनंदौ-कTांकृग्ननक+द्र ! ४ अकजन धाङ्गीन कबि, जैदइबाग रेशब्र कविड। उर्फ करिश्न । २ कब्रङ्गबाबबाबा ७ जबूमिक्के नाङ्ग माबक
गश्कङ चडिषानब्ररुब्रिडा, भझिनाश ७ ८श्याणि कईक केच.च् । ४० ८कwदा-(य नाभक थईश्वाङ्गकाग्र । ०० छात्रछङ्गजिकै নামক সংস্কৃত গ্রন্থকার । ১৩ পুণ্যন্তস্তবাসী লোগাক্ষিকুলগভূত জনস্তের পুত্র। ইনি আননাবৃন্দাবনচম্পূ, নৃসিংহচম্পু এবং রাজা উমাপতি দলপতির অনুরোধে প্রস্থলাদচম্প প্রকৃত্তি সংস্কৃতগ্রন্থ রচনা করেন । ১৪ দিবাকরের পুত্র ও নৃসিংহে। খুল্লতাত । ইনি ১৫৬৪ শকে জ্যোতিষষণিমালা’ নামে সংস্কৃত গ্রন্থ প্রণয়ন করেন । ১৫ রসিক সঞ্জীবনী নামক अ१कूङ अलझाब्र७८गठ, हैझांद्र गिडाग्न माम हब्रिय१थ e গুরুর নাম বিটুঠলেশ্বর। ১৬ একজন প্রাচীন কর্ণাটদেশীয় পণ্ডিত, খৃষ্টীয় দ্বাদশ শতাব্দীতে ইমি সৰ্ব্বপ্রথম কর্ণাটীভাষায় একখানি সুন্দর ব্যাকরণ রচনা করেন । [ কেশবণ্ডট্র দেশ । ] ১৭ কেশৰীপদ্ধতিরচয়িত । বিশ্বনাথ কেশীপদ্ধতির টীকা করিয়াছেন । [ কেশবদৈবজ্ঞ দেখ । ] কেশবকবীন্দ্র, ত্রিছতের একজন পণ্ডিত, ইনি সংখ্যাপক্ষি মাণনিবন্ধ নামে সংস্কৃত গ্রন্থ রচনা করেন । - কেশবকীৰ্ত্তিন্যাস (পুং ) বিষ্ণুপুজার অঙ্গ স্বাসবিশেষ। তন্ত্রসারে ইহার বিধান লিখিত আছে— “কেশবাদিরশ্নং স্তাসে স্তাসমাত্রেণ দেহিনাম্। অচ্যুত্তত্বং দমাত্যেৰ সত্যং সত্যং ন সংশয় ॥” গৌতমীৰ । “মাতৃকাৰ্ণং সমুচাৰ্য্য কেশবার ইতি শ্মরেৎ। कौरेéी छ ममना यूखामिछानि छनभाष्यद्भ९ ।। কেশবায় ততঃ কীর্ভ্যৈ কাস্ত্যৈ নারায়গায় চ ॥” অগস্ত্যসংহিত । কেশবকীৰ্ত্তিষ্ঠাস করিলে মুক্তিলাত করিতে পায় যায়, ইহাতে সংশয় নাই। প্রথমে মাতৃকাবর্ণ মকায় প্রভৃতির ५कफैौ ऊँछग्नि १ कब्रिग्नी *८क*बांङ्ग कौटे6ीं मय:* ७रे यजु ऊंक्राब्रन कतिब्र छोप्गब्र निद्रमाङ्कना८न्न छान कfब्रtव । ম্ভাসপ্রণালী যথা—“অংকেশরার কীর্জ্যৈ নমঃ।” ইহা উচ্চারণ कब्रिप्र णणान्छे छाग कब्रिtव ।। ७हे थकाग्र भूष-धाश् नाब्राद्रनाश काटेखा नमः, धकिन छकूरठ हे९ भाषबाब्र फूटेडे नमः, बtष5श्रूंडि, कॆश् cशंबिन्t॥ शृंहॆ! नष:, एभिश् हिं{ दिकtब वृद्देखा, ( नर्क मछद्र cऋष “बमः” छेष्कांग्रण कब्रिrफ হইৰে।) ৰাজকর্ণে উং ৰঘুহানায় শান্ত্যৈ, দক্ষিণ নালাগুটে भ१ जिविक्रमाग्न क्रिडाप्टेइ, बाथनागाभूुझे झt काभमात्र घब्राप्टेब्र, ब्रचिनश्रte *९ चै५ब्राड cयवाटेब, कमिश्नर७ ४१ झझेरकलाइ श्रीटेइ, ७ध्ॐ 4९ शचनाछाब वकारेण, अरtग्न बेः नाप्नांबब्राद्र णजftर, छेईश्छनरखिएल ७९ बांद्रप्रकब्र नरेका, जtष-जरू भर्शक८छ ठे९ण६कईलाज श्रब्रप्रtखा, मजाक चर अशहाज येछेला, ऋष चः जलिहचाइ बरेच, बनिपडाइ-कब्रभूण ७ नकारज कर
