পাতা:বিশ্বকোষ চতুর্দশ খণ্ড.djvu/৬২২

श्रृंख्नईबॉम [ ૭૨ર ] मींद्रांबांज्ञ विना बाशाद्ब्र cवष्श चाब्र जश९ ऋडि करब्रन। उोशद्र कानूने हेक्र-लखिन्हे मात्रt ब्रां८ध पनष्किक्ऊि ।। ७शबडैौ प्लांब्री ५क হইলেও গুণের প্রভেদে প্রভিয় । উৎকৃষ্ট সত্বপ্রাৰল্যে মায়, এবং মলিনলত্বপ্রাবল্যে জৱিদ্যা। মায়ার উপস্থিত ঈশ্বর ७५९ स्रबिछांङ्ग ऐंठभूहिङ जौद । सौद ८कवण $*शिङ नtङ्, त्रविछान्न दॐ७ बृहप्ले । मांड! ५क-८गझे छछ झेश्वग्नe ♚क । भाँणिtछब्र" अब्रॉथिका अकूनां८ब्र अबिछा मानां, ७क्छूनाटद्र छ।iय 3 ब्रांबl । भांब्रांब खान *किब्र फुब्रप्यां९कर्ष, cणहे जञ्च फळूनश्छि झेश्ब्र७ म८#चब्र, मर्कङ, चङङ्ग त गर्फनिङ्गड । .. औद झांननक्विब्र अझङारुभकt cनक्र* बtश् ।। ८दमब ५sकई স্বাকাশ ঘটন্ধপ উপাধিতে ঘটাকাশ, তৎভাগে বহাকাশ, সেই ৰূপ ব্ৰহ্ম মমুজাদি উপাধিত্তে (স্বাধেৰে) জীব ও ভদ্ধপগতে ፭ዥ ! - चञानहे गुणात्र। गश्गाब्र अछ लिङ्गहे नरश् । अर्षस csङम जवबबरकत्र भाकंब-भकि जञान, डाशब প্রাচুর্ভাবে অন্তঃকরণাছির উৎপত্তি, অনস্তর তিনি অন্তঃকরণাদি পরিऋिन्न बँौक्, श्रांवांद्र कोहtङ्गहे ठि८ब्रांठांदर ष्ठिनि अ*ग्निष्कूद्र ও নিরঞ্জন । ত্ৰক্ষেত্র এই শক্তি-বিশেষই শাস্ত্ৰে ঐশীশক্তি, जभ९८बामि, .সঙ্গানশক্তি, স্বায়াস্বাক্টশক্তি, ও মূল প্রকৃতি ইত্যাদি নামে পরিভাষিক্ত হইয়াছে। কি অস্তঃ প্রপঞ্চ কি বাহপ্রপঞ্চ সমস্তই অজ্ঞান বা মায়ার বিলাম, সেইজন্য অং। ভ্রাত্তির ৰিজু গুন বলিৰ বৰ্ধিত হইয়াছে। শক্তিরূপী ব্ৰহ্মাশ্রিত অজ্ঞান ব্ৰন্ধে বা ব্ৰহ্মকে জগৎ দেখাইতেছে । সেজন্য জগৎ ও ব্রন্ধ এখন ধিমিশ্রিত বঃ BBBBB BBB BDD DDBD D BBB BBBBBS मृऊा नtश्, ५१झे खछह *ाप्म अधिश्ङि रुझे प्रांcछ्,-छशृ९ মিথ্যা ও ব্রহ্ম সত্ত্য । उक्र निएस्महे निमं★त्राद्धtब्र श्रांकज्ञानेि क्ल८° दिवसिंङ रुझेग्राप्झन । श्रृङब्रा३ अछिझ निमिtख्भलन किमि३ हेक्षाग्न বিষ্ণৱঁ-কারণ। অভিন্ন-নিমিত্তোপাদানের দৃষ্টান্ত লুক (মাকজুশ)। লুক্ত স্বজ্যমান স্বত্রের প্রতি স্বচৈতন্ত-প্রকাশের নিধিজ-কাজ৭। লুক্ত। ষে স্বত্র স্বষ্টি করে, তাছার উপাদান সে बछ cकtथीं। इहे८ऊ श्रttन बt, ठांश् छांख्यिन्त्र ब्रिज श्रृंद्रीदब्रझे श्राप्इ । बभ मिज ईष्क्रांप्ठद्दे दिवर्डिज़ एहेtउtश्म। रिचरीশব্দের অর্ধ এইরূপ, একপ্রকার বস্তু অন্ত প্রকার ইলে তাছ। বিকার, এবং মিথ্যা প্রতীত হইলে তাহা বিবৰ্ত্ত। জগৎ এন্ধের বিষ্কার নছে,কিন্তু ৰিবৰ্ত্ত। স্বভয়াং পুৰ্ব্বেই ৰলিয়াছি, এই জগৎ তাত্বিক.ষভাণs,জর্থাৎ মিথ্য। मेक्लाइक नदछ । कक्षक अवस्थ जुलl. कोरे८उ °ोरङ्ग, "हे अखोटबङ्ग आक्रण अस्त्रामखु जनशङ्का िभमिक्छनौम्न१ बि७°ोङ्घक९ स्रोमहिङ्गस्त्रिोक्क्रूण१ क्९फिकिनििछि दनक्ति ” {cषनास्त्रमाङ्ग) अछान कि ? फक्खञब ●क ●कां★ छान्-माछ जमिर्काफ़ी ब्रश्ञ्ज । डाश क्लाब ७ अछाक्-बढ ७ अषाड झ८ब्रन्न कश्ङ्कि छहस्रेौइ अकृछि जर्षी १ ब्रैौष cषमव जी ७ भूब्राद इन्द्रब्र परिङ्गज. cनहेक्र” अछाम७ साकाञ्चोक-बाफिब्रिख्। अस्त्रोम भण-श्रृंप्ण छ छब्र-पका-शूद्रजन्न छात्र जोडचिरू चवड मरश् । cब cशडू खांश खोक्यारखझे चमारइ श्वलिङ्गी अछूखक कब्रिएलदछ १ च्छांन् अथ °नtहर्षम्न छ$ब्र बछe बध्द, ८कम मj क्रॉम रुहैरण छांश) আর থাকে না, জানোভয়-কালে তাছী মিথ্যা বলিয়াই <अद्येौङ ह्इ ॥ श्वांश्। अंरक नl, एsाशङ्ग टेबपाणिरू अरिडफ मारेँ, कोश्। भिर्थे। द बब दलिङ्ग ७ुडाचक इत्र, फर्षहप्कि किङ्गर° বস্তু বলা যাইবে ? অতএব তাহ স্বস্ত কি জবস্তু, সৎ কি অসং, সাবয়ব কি নিরবয়ব কিছুই ৰল। বায় ন, বাৰাকে ইছ। 'অমুক বা অমুক প্রকার, বলিয়। অবধারণ করা যায় না, ज्राङ् चुमिरँछौं । खajzनन्न अङॉक् अझांन, देशां७ दल यांग्र न, कांग्रणी জ্ঞানের অভাব ‘অজ্ঞান’ এই কথার অন্তর্গত জ্ঞান শব্দের অর্থ পৰ্য্যালোচনা করিলে দেখা যায়, অতীব পদার্থ নহে। শাস্ত্রে চৈতন্তকে জ্ঞান বলে, জাৰাক্স ৰুদ্ধিবৃত্তিকেও জ্ঞান কহে । কেহ কেহ জ্ঞানকে আত্মার গুণ বলিয়া ব্যাখ্যা করেন । -- অজ্ঞান এই ভিন প্রকার জানেক্স কোন প্রকার জ্ঞানের অভাব ? তদুত্তরে বল কইয়াছে যে, প্রথমোক্ত জ্ঞামটী নিত্য নিৰ্ববঙ্গব ; সুতরাং কুাহার অভাব অস্বীকার্য্য। দ্বিতীয়ট বাস্তবিক জ্ঞান নহে, কেন না, তাহা জড় । বুদ্ধিবৃত্তি স্বয়ং বস্তু প্রকাশ করে মা, চৈতষ্ঠ ব্যাপ্ত হইয়াই বস্তুপ্রকাশ করিয়৷ থাকে। বুদ্ধিবৃত্তি যখন চৈতন্য ছাড়িয় ৰম্ভ প্রকাশে সমর্থ লছে, তখন তাহা জৰগুই জড় । জ্ঞানের অর্থাৎ চৈতম্ভেন্ন সংশ্লিষ্ট থাকে বলিঙ্কা লোকে তাহাকে উপচায়ক্রমে জ্ঞান বলিয়। উল্লেখ করে । জুতরাং জজ্ঞান खांशद्भ७ अश्छांद बcश्-छूडौङ्ग *क७ मरर । cकमन} DD BBD DBBBSBBBB BBBB DDDD DDSLLL BDD S কারণ ৰখনই জাম্বি অজ্ঞান ছিলাম, কিছুই জানিতেছিলাম না’ ৰলিৰে, তখনই তোমায় জগঞ্জের অস্তিত্ব সম্প্রমাণ হইবে । ठ९करिब ८ङॉभाइ अछ. ८कॉन कॉन. मl-शंकूक, अखांमधिवइक ङाम झ्नि । c छूचेि ८ष अछाम झिण, ४ च्छ्छकौs छाम । जञान झिणाम 'हेशद्र अर्थ कि' मा cङjबांद्र छोब ( cफ़छछ) फु९कोप्टेल अझान छिछ। ನ विषङ्ग श्रश्न कवि:खड्गिं नः । हेहा३ फेशद्ध अर्थ १ अकब्रां६ अक्रोन श्रध्ॉर द चूंछझनै भtश् ॥