*. 'cरश्न्.ि....', :* «r -- پیسیrیw-سی বোয়ু (*)ৰে বাঞ্ছ। তে বা এৰিছ *क्षक ; <यां५, चनांन, नमांन, फेनांम७ वान श्ररे नक थांबू । দেহশখ (পুং প্রস্তর অন্ত । 3 * দেহসঞ্চারিণী (স্ত্রী) কষ্ট, স্থিত । cाश्शtभा (ङ्गौ ) cणशीला गोषाः । चङ्गणशूंश्झ शमस्, দেহের সমত । - “অজানাং সমস্তাং ধিষ্ঠাৎ সমে শ্রশ্নপি লীয়তে । ८म।। ८ादैशव शशांमस्मृछ्रः ७हिङ्क्षब९ ॥“ (भंशोर्थीस्विाभनि थुउबोका) দেহসার (পুং) দেহত সারঃ ৬ষ্ঠৎ । মজ্জা, ধাতু। cनह्ोङौड ( १: ) cाश् ८णश्fortशं खेडैौडः ।। ८ाशंख्रिभांम**नूछ विशान्, यांशंद्र cनशडिभान दिशूब्रिउं रुईब्राप्इ । cनशांज़वांनिम् ( जि) cनश्र भांशाना बनउँौडि बन-निनि । চাৰ্ব্বাক, ইনি দেহকেই আত্মা বলিয়া স্বীকার করেন, দেহাতিরিক্ত পৃথক্ আত্মায় অস্তিত্ব স্বীকার করেন না। [ চাৰ্ব্বাক দেখ। ] “আত্মান্তি দেহাদ্বাতিরিক্তমূৰ্ত্তির্ডোক্তা স লোকান্তরিত: ফলানীং । আশেয়মাকাশতরো প্রস্থনাৎ প্রীয়স: স্তাত্পলপ্রস্থতে ॥” ( প্রবোধচশ্রোদয় ) দেহাত্মপ্রত্যয় ( পুং ) দেহত আত্মতয়া প্রত্যয়ঃ। দেহে আত্মাভিমান, শরীরই আত্মা এইরূপ অভিমান।
- দেহাত্মপ্রত্যরো যঙ্ক প্রমাণত্বেন কল্পিতঃ । লৌকিকং তদ্বদেবেদং প্রমাণং ত্বাত্মনিশ্চয়াৎ।”
(श्रोड़ग्रस्त्राशाक्षुङ कब्रिक!) দেহাধ্যাস (পুং ) দেহস্ত তন্ধৰ্ম্মন্ত বা আত্মতয়া তন্ধৰ্ম্মতয়া বা অধ্যাসঃ ভ্রমঃ। দেহধৰ্ম্ম মনুষ্যত্বাদির আত্মা বলিয়া বোধ, श्रांभि भन्ननु, पञांमि क्लन्, पञांभि cशौञ्च ऐडrानि cशह५{८क कांग्न रुगिब्राँ बय, शॉर्डवेिद cनशंनि पञांज्रां नाङ्, ७थां5 ७ोइएक कोजू, शनिग्न यभ । দেহান্তর ( পুং ) দেছাৎ অস্তরঃ । দেহান্তরপ্রাপ্তি, মৃত্যু। দেহাবরণ (পুং ) শরীরের আচ্ছাদন, পক্ষীদিগের পাখনা । cनहिक (जैौ ) cनर्धौऊि निश्-इएको ९ जू, प्लानि अङहेश्। কীট বিশেষ। পর্যায়-বাট, উপাদিক, উপজিছিক, উৎপাদিক, উদেহিক, দিবী । (হায়াবলী ) দেহিন (ত্রি) দেহা সৰ্বে তৃতভাবার্তমান জগদগুরু বৰ্দ্ধিপোছত সস্ত্রীতি ইঙ্গি। শরীর,দেহধাৰী, দেহত্মদাত্মাमान-गष्भन्न औक्, cबद्युबिक औक्, माङ्ग। थकृछि श्रृङ्खुएबच्न वक्रम स्रोप्नब्र निमिउ, ठाश्व्र जभैौप्ण नानादिक्षऋण के परिच् इष, देहरे औ:दत्र गणाद्र! : क्षनछाशत्र "ş" . . * * [ २१, ] স্বরূপ বোধ হয়; জায় প্রকৃতির সহিত সাক্ষাৎ হয় জা, उथन cनशनि जांब्र किङ्करे धारक नीं । हेशज खल बूदि; ऋ५, शःथ, हेमह, cषब, वई, नःथा, ~*, *ब्रिभाग, शृथकूफ. शश्tषां★, पछांदन, कंट ७ अक्षप्रं ७ई छपूर्कल छनबूत । देशहे ইজিয়াদির অধিষ্ঠাতা, পুণ্যপাপাদির আশ্রয় এবং প্রবৃত্তাদিয় दांब्रा अशष्यत्र । (छांशानब्रि•) [ औदाचा cनथ। ] cनप्रद्र 8हउछागि किहूद्दे नाइँ, किड ८नशैव्र चारह - cगशथिईाज्रा औदाशरु श्राथग्र कब्रिग्ना प्रथझ:भांति cछां★ कब्रिग्न थtाक । cमtश्ब्र पनि कउछ शकिउ, उांश हईtन भूउ अप्रैौtद्र हेहांग्न बाछिकांग्न cनष! याँहैऊ मl, शांइ इछेक, ८णरौ अर्थाँ९ দেহাধিষ্ঠাত্রী জীৰ দেহী পদৰাচ্য। , "cझशै निष्ठामयाक्षा९िम्न९ cइएश्। जर्सी छ छान्नछ । তন্মাৎ সৰ্ব্বণি ভূতানি ন ত্বং শোচিতুমৰ্হলি ।” (গীত ২৩-) cनशै निज्रा अश्षा, जकण cनरहहे ७क मिका अवषा अग्नि अबहिठि शब्रिध्ना थाएरून, cरभन घणैमांरभ ६ठेॉकीरभद्र নাশ হয় না, তদ্রুপ ব্ৰহ্মা হইতে পিপীলিক পৰ্য্যন্ত যে কোন cनश्हें बिनडे हॐक नl cकम, छाइएफ. एम्नश्वप्रैौम्र बां चमोग्रांब्र বিনাশ হয় না। ত্রিকালে ও ত্রিলোকে স্বত প্রকার দেহ সৃদ্ভূত হয়, যিনি उडांद९ cनङ् थांब्र१ कब्रिध्नां षष्किम, ङिनिई cनरौ । अग्निां बिछ्क्रप्श्व गर्संरक्षाश्रे बिब्राजमान । अिक cनशैहे अधि वांगक, जांभि यूबा, श्रांभि दूक, ईठाॉरुांब्र डिम विक्रक অবস্থার অনুভব করিয়া থাকেন। দেহ ত্রিভাবাপন্ন হয় বটে, , কিন্তু দেহী যিনি তিনি বালককালে যেরূপ ছিলেন, যৌবন कांtण७ डिनि भांtझन, uष९ ठूकांबझांtऊ७ ङिनि शांकिtदन । दैनश्कि श्रहशांग्र शीर्षका झूठे श्द्र दt, किछू चाभिश cबtrथब्र किहूयांक डिग्नऊ इह न । cनरौ चश्नावशाब्र या cयांशांदशांद्र कङ विऽिज़ cनप्रु तिशांब्र कtग्नन, किरू छूबांनि ७ . कलां*ि श्रांभि-लांदमब्र प्रउजड इज़ न। भौद्रङचदिएनिष्णब्र मरछ नर्ब्रौन्द्रब्र পরমাণুপুঞ্জ প্রতি ১০১২ বৎসরে সম্পূর্ণ স্বতন্ত্র হইয়া যায়। অতএব বাল্যাদি অবস্থাতেও শরীরের নাশ হইয় থাকে, किरू cनशैब्र किहूभांण विकृठि इब्र मा । ‘न जांब्रह्छ न बिग्नष्ठ' हेखानि अंठि बांद्रां cपरीब्र cरूनिक्र• दिकांबई श्ब ना। যেরূপ বস্ত্র জীর্ণ হইলে নুতন বস্ত্র পরিধান করে, সেইরূপ tनशै बांणाटकौभाब्रॉनि अवश cफांत्र कब्रिग्नां नटङ्ग दूक इहेtण * দেহ পরিত্যাগপূর্বক নূতন দেহ পরিগ্রহ করিয়া থাকে। দেহ, গ্রাম বিশেষ। [ তুকারাম দেখ। ] هر দেহেশ্বর (পুং) ছোধিষ্ঠাতা, সান্মা। له -
