क्क्रनेि [ ७११ ] -അമ്മത്ത दाजकीर्किक (जैौ ) परजगप्éांश्लाज शङि, *न्। धेचकक्रमम श्-िउल्लेउ दङ्गड जांबरफ जरडाश्छाखवोचम्। वश कब ७dी যতঃ । ততঃ স্বার্থে কন, টাপি অত ইংৰ। ১ অক্টোবহাস্থ, झेयकांश । •र्षाग्नि-त्रिष्ठ । ( झर्नानांन) रुक (मि) ङिर्षीशांमैौ । ईठलड: *ब्रिजमभनेण । मछांविग्न छांब्र বক্ৰগতিবিশিষ্ট। “প্রাগ্রবো নভৰোহন ৰঙ্কা খালা” (খাৰু ৪।১৯৭) ‘বঙ্কা ন সেনাইৰ ধ্বত্র কৃগানাং ধ্বংসিকা’ ( সারণ) বন্ধন (ত্রি) গুণবক্তা। স্তোত। “বেণী বঙ্করী যন্ত নু গী।” ( আৰু ৬২২le ) “বেণী ৰেপো যাগাজিলক্ষণং কৰ্ম্ম। তদ্বতী বৰুরী গুণানাং বৰ্ত্তণ (সারণ ) বকরী ( স্ত্রী ) গুণবতী । ( আৰু ১১৪৪৬ ) লঙ্কস (পুং ) বৈষ্মক্ষোক্ত মস্তবিশেষ। প্রাচীন গ্রন্থাদিতে ইহার বঙ্কস ও বন্ধস পাঠ পাওয়া যায় । [ বন্ধস দেখ। ] বক্ষ, রোষ, কোপ, সংঘাত। ত" পর রোৰে অঙ্ক’ সংহতে সক” সেটু। বক্ষতি । ঘৰক্ষ, বৰক্ষিণ, ববক্ষুঃ, বৰক্ষে, ববক্ষিরে । বক্ষঃ [স ] ( ক্লী) উচ্যতেইনেমেতি। বর্চ, ( পচিবচিভ্যাং সুন্টু চ। উশ, ৪।২১৯) ইতি অনুন স্থটুঃ ৰক্ষতেরক্ষন ইতি রমানাথঃ ধাতুপ্রদীপশ্চ। ১ অঙ্গবিশেষ । কণ্ঠের অধোভাগে হৃদয়োপরিস্থ যে দেহাংশভাগ তাহা বক্ষ বলিয়া পরিচিত। ইহাকে চলিত কথায় বুক বলে। পৰ্য্যায় ক্রোড়, ভুজান্তর, উরঃ, বৎস, অঙ্ক, উৎসঙ্গ, বক্ষণ, গণপীঠক ও বক্ষস্থল। গরুড়পুরাণে বক্ষের শুভাশুভ লক্ষণ লিখিত আছে। সমবক্ষোবিশিষ্ট অন্নবান পীনৰক্ষোৰ্যক্তি বীর ও শক্তিশালী এবং বিষমবক্ষ নিঃস্ব ও শস্ত্রদ্বারা নিধনপ্রাপ্ত হইবেন। “অন্নবান সমৰক্ষাঃ তাৎ পীমৈৰ্ব্বক্ষোগভিৰুতিঃ । বক্ষোভির্ক্সিষমৈনিঃস্ব: শস্ত্রেণ নিধনস্তথা " ( গরুড়পুরাণ ৬৬ অঃ ) (পুং ) ৰহতীতি ৰহণ ৰহিছাধাঞ্চমস্থলালি ! উশ, st२२- ) हेडि अश्न, शो छ। अमञ्जून्।ि (Gश्वननख ) বক্ষণ (ত্রি ) শক্তিশালী, বলদারী। ( h ) ৰক্ষতামেনেতি। दऋब्राषगरशष्ठाः नृप्ले। ० चक्र । (*कक' } २ बांश्क । “क्विद्वाइ वक्रभामि कtखद ” {थकू ७२०७) SDBBB DDBB BBB BBB DDDD S SHHHS ० चधि । (ककू ८ ॥४>le ) ञ्चिकार छैf* ॥ · वचनों * रुको (ल्ली) s मौ। (च्क् ate२००) ९मनैोनर्ड । (च्द-१७I००) ० फेबग्न । *जां य: <थजांश् जनबर, वचनांडj* {चत्रपं* *a१९i०s.) DDt BB BBBBSBB BBB BBBBS SBBggGS XVII सिमसििस्थानमा "... चरुिंमैौ । ; : “नब्रचर्डौ शब्रकूः निबूब्रदिफिबtश भईौजदन करू दकचैः ।” ( शकू ४०७st* ) वचएअं★इt( डी ) चधि भावा शनिड । ( ककू e॥**te )
- करलो हिङढ़' ( नाग्रण) বক্ষণ (পুং ) ১ বলাধ্যম। ২ বৃদ্ধিপ্রকাশ।
- श्ंींषि शृचं ८बाङिट्ब्रबीष् ।“ ) क्षश् १०५v )
•বাহক। বৰনীয় শরীর। “অনুরেম বৃহত বক্ষখেলোপ"(ৰকৃse॥১) इश्ङा यकृदङन क्चरवन cवाङ्गरगम चचप्रैौrाथांन। यश दण८थानांक्षणचरभम भाजांविदारुहरूम cछाrब५' (नांब्रथ) বক্ষস, পেং কী ৯ বাৰোপরিস্থ হেভাগ। ই স্বৰ। ৰিক্ষ দেখ ] বক্ষঃসংমর্দিনী ( ঐ ) ৰক্ষসি সংসৰ্গতে ইতি লং-স্বজ-গিনি । স্ত্রী, পত্নী। शकुल (अिी) ०यक्र ।. २ शबन्न । বক্ষন্তুটাঘাত (পুং ) বক্ষস তই বক্ষপ্তট; তেৰু শাখাত: বক্ষঃ। স্থলেপঞ্জি মুণ্ড্যাঘাত । বক্ষী ( স্ত্রী) অগ্নিশিখা ৷ “ঙ্গ অস্ত সৰু ৰজো ন ভিন্মাঃ সুসংশিতা বক্ষ্যে ৰক্ষণেস্থাঃ ।” ( ककू ९॥>ale ) ‘शबिर्फशर्डौकेि बरका जानाः ।' ( नाम्रण ) बक्रू, थनामeनिरु ऐक्र (oxus) मरी। बाकू व बण्य, পাঠও দেখা যায় । [ ৰংজু ঘেখ। ] বক্ষোজীব (পুং ) বিশ্বামিত্রের পুত্রভেদ । ( ভাগত ১৩ পর্ব ) বক্ষোজ ( ) ৰক্ষলি জমিতে ইতি জম-ড। ১ ফল ।
- मथाश eaविभांमtभठि अषन१ वाक्रांबtब्रांथनाउठांश দূরং ধাতুদরঞ্চ লোমলতিৰ লেত্রাঙ্গবং ধাৰতি । কার্লং পঞ্জিৰীক্ষ্য মূক্তমনোন্নাৰ্যাভিষিক্ত ক্ষণাং चलचैिौष भुवि विश्रड मुिलू&म१ श्कबः ॥”
( সাহিত্যদর্শ ও পরি" ) বক্ষোমগুলিস্ (পুং স্বত্যকালীম হস্তৰিষ্টানজো। ৰক্ষোরুহ (পুং ) বক্ষমি রোহতীতি কং-ক: । স্তম । (ত্রিকা" “গা শাৰদস্তকপিপীনপ্লক্ষোরুছয়োর্কক্ষেপঞ্চজগঞ্জ। निtश्वरैकब्रनि c+ांच्* ऋइफूजबौछिब्रवृफन ” - ( জাৰ্য্যাগগুশর্তী ৪s৬ ) यकामां५ (छि) अक्छ९ कथनैौबू विक्त्र । वs. थॉट्छ: ‘छनामeयङxश्चन ग्नःि। श्!, चंड्' षुभिषका:१ शशृङ्गिाय। <याखाrवर बक्रडोदन् । (डिथाविध्द} ২ বাচ্য, বক্তক্ষ। :e, i. ? बकाशगर'***बालकैrk... zoo
