পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ.pdf/২১

( >8 ) ২রোগীকে শষ্য প্রাস্তকে আসন, কৃষ্ণাৰ্ত্তকে পানীয় এবং ক্ষুধিতকে ভোজ্য বস্তু প্রদান করিংবক । ये पापानि न कुर्वन्ति मनोवाक्ककबुदिभिः । ते तपन्ति गाहात्मानोन शरीरख शोषणम् ।। ३६ ।। 辭 वनपर्वणि । র্যাহারণ মন ও বাক্য, কৰ্ম্ম ও বুদ্ধি দ্বারা পাপাচরণ লণ করেন, সেই মহাত্মারাই তপস্যা করেন। যাহারা শরীর শোষণ করেন, তঁ{হাৱা তপস্যা করেন না । मोहजालख योनिर्कि मूवैरेव समागमः । घइन्यहनि धग्र्यख येानिः साधुसमार्गमः ।। ३७ ।। वनपर्वणि । মূঢ় ব্যক্তিদিগের সহবাসে সমূহ মোহের উৎপত্তি হয়, এবং প্রতিদিন সাধু সংসর্গে নিশ্চিত ধর্মের উৎপত্তি হয়। चन्यायात् सस्रुपान्तेन इानधर्ज्ञेौ धनेन यः । क्रियते न स कर्तारं वायतॆ महतोभयातJ। ३८ ।।' वनपर्वणि । অন্যায়োপার্জিত ধনদ্বারা যে দানধৰ্ম্ম অনুষ্ঠিত হয়, ভহি। সেই দাতাকে পাপজনিত মহন্তয় হইতে পরিত্রাণ করিতে পারে না। प्राज्ञस्तु जल्पतां पुंसां श्रुत्वा वाचः शुभाशुभाः । गुणवद्वाक्यमादचे हिंस्रः चीरमिवाम्भसः ।। ३१- t॥ * बनपर्वणि ।