পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/১১৫

(مراه لا) সঙ্গণ পরিপূর্ণ সাধুগণ সহিষ্ণু, দয়াবান, সকলের মুম্বদ, শক্রবিহীন এবং শাস্ত হয়েন। तमखिन् प्रत्यगात्मान' धिया योगप्रष्वत्तया । भक्ाrा विरताया विानेन विविचाब्मनि चिन्तयेत्॥३५४॥ भा | ३ ॥ १७ ॥ ४ ॥ যোগযুক্ত বুদ্ধি, তক্তি, বৈরাগ্য ও জ্ঞান দ্বারা আত্মাতে পরমাত্মাকে পৃথক রূপে চিন্তা করিবেক । श्रतएव शनैखितं प्रसज्ञमसतां पथि । भक्तियोगेन तीā ण विरतrा च नयेत् वशम् ॥३५५॥ भा ।। ४ । ७ । ३० ।। অতএব গঢ়িভক্তিযোগে ও বৈরাগ্য সহকারে অসৎপথাব লম্বী সংসারাসক্তচিন্তকে অল্পে অল্পে বশীভূত করিবেক। यख धद्दवविहित स तेन सुखदुःखयेाः । श्रात्मानं तीषयन् दॆची तमसः पारछच्छति॥२५६॥ भा | 8 ।। ७ || ३० | ঈশ্বর যাহাকে যাহা দান করিয়াছেন তদ্বারা সুখ দুঃখের মধ্যে আপনাকে সন্তুষ্ট রাখিলে মনুষ্য মুক্তি লাভ করে। सत्य' दृिश्त्यर्धितमर्घिती दृणां नैवार्घदी यत् पुनरर्धिती यत: । खय' विधत्त भजतामनिच्छता मिच्छापिधानम् निजपादृियज्ञवम् ॥ ३५७ ॥ भा ।। ५ । १९ । २r.