এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।
( ১১২ ) নিৰ্ব্বিশেষ, নিরীহ, সাক্ষাৎ প্রাণস্বরূপ, সৰ্ব্বব্যাপী ও আত্মপ্রকাশক। कायेन वाचा मनसेन्द्रियैब्र्व वुत्वात्मना वानुगतखभावात् । करोति यद्यत् सकल परखी नारायणायेति समर्पयेतत् ॥ ३६६ ॥ मा । ११ | १ | ३४ ? সাধুব্যক্তি স্বভাবতঃ শরীর, মন, বাক্য, ইন্দ্রিয়, বুদ্ধি ও আত্মা দ্বারা যে যে কৰ্ম্ম করেন, তাহা সৰ্ব্বাশ্রয় পরমেশ্বরকেই সমর্পণ করিবেন। एव'व्रत: स्वप्रियनामकीक्र्या जातानुरागीद्रुतचित्तउच्चः । इसत्यधी रीदिति रीति गrययुग्मादववृत्यति लोकवाचः ॥२५७ ॥ झा ।। ११ । २ | ३८ ।। এইরূপে সাধক ইষ্ট দেবতার নাম সংকীৰ্ত্তনে প্রেম লাভ করিয়া বিগলিত হৃদয়ে উচ্চৈঃস্বরে হাস্য করেন, ক্ৰন্দন করেন, অনুক্ষণ র্তাহাকে ডাকেন, ও পুনঃ পুনঃ তাহার নাম গান করেন, অবশেষে অলৌকিক ভাবাবেশে বিবশ হইয়। फ़ेब्रांप्शद्र नांब नृञ्जा कब्रिाउ थांप्कन ।
