পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/৪৭

( 8-. ) न कायक्तःशरैधुर्य्यं” न तौर्धायतनाश्रयः । केवल तकनीमात्रजयेन साद्यते पदम् ॥ ११८ ॥ यीग । ४ । ५७| শারীরিক ক্লেশ, কাতরতা অথবা তীর্থবাস এতদূর ঈশ্বরকে লাভ করা যায় না। কেবল মনকে জয় করিলেই র্তাহাকে লাভ করা যায়। मीचद्दार इारपालाश्तारः परिकीत्तिताः । शमी विचारः सन्तोषश्चतुर्थै: साधुसङ्गम: ॥ ११८ ॥ योग । ४ । ४६ ।। শাস্তি, ব্ৰহ্মজ্ঞান, সন্তোষ ও সাধুসঙ্গ এই চতুৰ্ব্বিধ দ্বারপাল মুক্তিপথে নিয়ত বৰ্ত্তমান । न रसायनपानेन न लक्षयालिङ्गनेन च। तधा सुखमवाप्नोति शमेनान्तर्यथा जन: । द्योग । ४ । ६१ ।। মনুষ্য শাস্তিরস দ্বারা যাদৃশ মুখ লাভ করেন, তাদৃশ মুখ অমৃত বা বিষয়াদি ভোগে প্রাপ্ত হওয়া যায় না। शूय' संीर्णतामेति ऋत्युरप्य् त्सवायतः । श्रापदु सम्यदिवाभाति विइज्जनसमागमे ॥१२० ॥ यीञ । ४ । ७८ ।। সাধু জনের সংসর্গে মনের শূন্যতা বিদূরিত হয়, মৃত্যুও উৎসব তুল্য হয় ও আপদ সম্পদের ন্যায় প্রতিভাত হয়।