পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/৬২

( . to ) परित्यजति यी दु:ख सुखच्चायुभयं नरः । ब्रझ प्राप्नोति सोऽत्यन्तमसङ्गं न च गच्छति॥१५८॥ वज ।। २०९ || १३८&५ ।। ‘বে ব্যক্তি মুখ হুঃখ উভয়ই পরিত্যাগ করে, সে ব্ৰহ্মকে লাভ করিয়া অত্যন্ত নিস্পৃহ হয়। धन्या चुमा शान्तिः सन्त्षं प्रियवादिता । कामकोधपरित्याग: शिष्टाचारनिषेवनम् ॥ कश् च श्रुतव पन्न' सतां मार्गो मनुत्तमं । शिष्टाचारं निष' वन्त नित्यं धर्चेमनुव्रता: ॥१७०५ वन ॥ २४३ ! १७९७९८ ! অনস্বয়া, ক্ষমা, শাস্তি, সন্তোষ, প্রিয়বাক্য, কাম ক্রোধ পরিত্যাগ, সাধুসেবা, সৎকৰ্ম্ম, ও শাস্ত্র অধ্যয়ন এই সকল সাধুজনগণের অত্যুৎকৃষ্ট পথ। ব্ৰতাচারী সাধকগণ নিত্য শুদ্ধাচারের অনুবর্তী হয়েন। पापचिन्तयत चैव ब्रवीति च करोति च । तखIधक्षी” प्रविष्टस्य गुणा नश्नन्ति साधव: ॥ १७१॥ वन ।। २४& ।। ३३९०द् ! যে ব্যক্তি পাপচিন্তা করে, পাপ আলাপ করে ও পাপ কাৰ্য্য করে ; সেই অধৰ্ম্মে প্রবিষ্ট ব্যক্তির সাধুগুণ সমূহও বিনষ্ট হইয়া যায়। द्दान्त: समपर: शाश्वत् परिक्तः श' नविन्दति ।