পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/৭২

( టt ) सुखच्च दु:खञ्च भवाभवौ च लाभालाभीौ मरण जीवितञ्च । पर्य्यायत: चर्व्वमवाप्नुवन्ति तस्माज्ञैरी नेव क्ब्य व्न शोचत् ॥ २०४ ॥ घण्ा ।। २५ ।। ३९०८ ।। সকল মনুষ্যই মুখ, দুঃখ, মঙ্গল, অমঙ্গল, লাভ, ক্ষতি, ও জীবন মরণ পর্য্যায়ক্রমে প্রাপ্ত হইয়া থাকে, কিন্তু ধীর ব্যক্তি ইহাতে হৃষ্টও হয়েন না শোকও করেন না । हित्वा दमाच्च कामञ्च क्रोध हर्ष भयन्तथा ! श्रप्यमित्राणि सेवख प्रणिपत्य छताञ्जलि: ॥२०५॥ शएा ॥ १८५ । ३९०८ ॥ হে রাজন ! অহঙ্কার, কাম, ক্রোধ, হৰ্ষ ও ভয় পরিত্যাগ পুৰ্ব্বক কৃতাঞ্জলিপুটে শত্রুদিগকে প্রণাম করিয়া তাহা দের সেবা কর । इष्टे भवति सा हृष्टा दुःखिते मयि दुःखिता । प्रोषिते दीनवदना क्रट च प्रियवादिनी ॥ २०६॥ प्रणा | १४४ । ५५० १ ॥ আমি আনন্দিত হইলে তিনি আহলাদিত হন, দুঃখিত হইলে দুঃখিত হন, বিদেশে গমন করিলে স্নানমুখী হন, এবং ক্ৰোধ করিলে প্রিয়বাক্য বলেন । पतिव्रता प्रतिगति: प्रतिप्रियद्धितं रता ।