এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।
( १० ) যাহার বাক্যমন সম্যক প্রকারে সর্বদা সংযত থাকে, .তিনিই তপস্যা ত্যাগ ও পরম সত্য লাভ করেন। नहि प्रतीचते मृत्युः छतमस्य न वा छतम् i .. कोहि जानाति कस्याद्य ऋत्य् काली भविष्यति । ; युवैव धर्मैशील: स्यानित्य' खलु जीवितम् । छति धर्म्मे भवेत् कीर्त्तिरिच्ह प्र त्य च वै सुखम्॥२२०॥ . . . शा । १७५ । ६५३० ! কত বিষয়ের মধ্যে কত করা হইল না, মৃত্যু ইহার প্রতীক্ষা করে না। কে জানে যে, কাহার অদ্য মৃত্যু উপস্থিত হইবে ? অতএব যৌবন কালেই ধৰ্ম্মশীল হইবেক । কারণ জীবন নিশ্চয়ই অনিত্য । ধৰ্ম্মানুষ্ঠানে ইহলোকে কীৰ্ত্তি ও পরলোকে সুখ হয়। तस्म त् िसत्यव्रताचारः सत्ययोगपराधण: । सत्यकामः समीद्ान्त: सत्यं नैवान्तकं जयेत् । प्रक्टतचे व ऋत्य्,च इय' इच्ह प्रतिष्ठितः । क्टत्खुरापद्यते मोइात् सत्यं नापद्यतेऽच्ठतम् ॥ २२१॥
- tा ।। ११५ । ६५.५१ ।। অতএব সত্যব্রত আচরণ করিবে ও সত্যযোগপরায়ণ হইবেক । সত্যকাম সমদৰ্শী ও জিতেন্দিয় হইয়৷ এক সত্য দ্বারাই মৃত্যুকে জয় করিবেক । মৃত্যু ও অমৃত এ দুইই মানবদেহে অবস্থিতি করিতেছে। মনুষ্য মোহ প্রযুক্ত মৃত্যুগ্রাসে পতিত হয়, এবং সত্য দ্বারা অমৃত লাভ করে। o
